***

მგონი ნელ-ნელა გხვდები,როგორიცა და ვინც ხარ,მინდა გაშალო ფრთები,მაგრამ სიფრთხილით გიცავ.გთხოვ მაპატიე ვერ ვარ,მოჩხუბარი და ლომკაცი,მე მაშინებდა ღელვა,თვალების შენ რომ მოგტაცე.ვიცი და მესმის რატომაც,

მარაბდის ველზე

მარაბდის ველზე დაჭრილ არწივს ყვავი დასჩხავლის სიკვდილის პირას მომაკვდავი ვარდებს ეკლიანს გულზე დაიყრის სისხლიან წვეთებს მის თვალწინ მწკრივად დანთხეულს მიაპყრობს მზერას და აათრთოლებს მისსა სულს ასე მოღუშულს

ბუმერანგი.თავი 11. 1 ნაწილის დასასრული.

სულ რაღაც დღეების წინ გავიგე რომ ჩემი შვილი ცოცხალია,ის სხვა სახელით და გვარით ცხოვრობს,როცა თქვენ ყველაფერი გქონდათ ის გაიზარდა თავშესაფარში და მას არ ჰქონია მშობლების სითბო,ვფიქრობდი გაგებით მოეკდებოდი ამ ყველაფერს.

დაგვიანებული საჩუქარი

ყაჩაღი ნაცად ადგილას ჩასაფრებულიყო, საგანგებოდ გალესილი ხანჯალი მაგრად ჩაებღუჯა. მთლად ცარიელ - ტარიელი არ ყოფილა, უბეში რამდენიმე ოქრო ეყარა, მაგრამ თუ მსხვერპლი გამოჩნდებოდა, ცხადია, უარი არ ეთქმოდა

შემიყვარდა (5თავი)

დაახლოებით 10 წუთის მცდელობის შემდეგ გააღეს კარი და ახალა დავაფასე ჰაერი- მეორედ ამ ლიფტში შემსვლელეი აღარ ვარ მეე რა - დავიწყე ბუზღუნი -რას შვებით? კარებში მარიშკა, გიო და ეკე შეგვხდნენ

შეშლილი ფსიქოლოგი (6)

-დაგენიძლავები თეკლა თავს გაუხეთქავს.-ჩემ ხელს ხელი შეაგება მათემ.-ჰოო მართლა გაბიმ თქვა ვიღაც უნდა გაგაცნოთო. მგონი შეყვარებული მოყავს.-გაიცინა და ოთახიდან გავიდა. რა დამემართა? საშინელი გულისრევის

მარადიული (სრულად)

- დე, მამა მოვა? - სამი წლის ვიყავი პირველად,რომ ვკითხე,მაგრამ მისი აცრემლებული თვალები,რომ დავინახე სათითაოდ დავუკოცნე თურმე ორივე. არც ეს მახსოვს ... დედა მიყვებოდა ხოლმე.

ყველა'ფერი(თავი 4)

თავს ძალიან ცუდად გრძნობდა.ვერასდროს წარმოიდგენდა,თუ მსგავსი რამ მოხდებოდა,ბევრჯერ ენახა ბიჭის გაბრაზეგა,მაგრამ ის რომ მისთვის ეყვირა,არ ახსოვდა. ძალიან გაბრაზდა,უნდოდა ვინმესთვის ეყვირა,ეჩხუბა,მაგრამ

შენზე ფიქრს ვინახავ

გულის სიღრმეში შენზე ფიქრს ვინახავ თუ სადმე შეგხვდები, კვლავ გეტყვი მიყვარხარ!და თუ კი მკითხავენ: ის ვაჟი ვინაა?ვეტყვი, რომ მიყვარდა... ძლიერ მიყვარდა...მიყვარდი? არა! მე დღესაც მიყვარხარ!და შენგან ნაჩუქარ თეთრ

მგონი ცოლიანი ბიჭი მიყვარს

გამარჯობა ... უკვე საკმაოდ დიდი ვარ თუმცა ვერ ვერევი ამ გრძნობას .. სადღაც მე-9 კლასში ვიყავი პირველად რომ ვნახე ... აი მანდედან დაიწყო ყველაფერი.. არ ვიცი უსაზღვრო ბედნიერება ვიგრძენი .. მაგ დროს