შემიყვარდა ის, ვინც არ უნდა შემყვარებოდა 4

გამარჯობა ჩემო საყვარლებო... იმედია მოგეწონებათ ჩემი ნაჯღაბნი...ეზოში შესულმა პირი ღია დამრჩა მთელი.საპატრულო პოლიციის მანქანები ჩვენ ეზოში იდგა,სახლში შევედი და მტურალა დესაჩემი შემრჩა ხელში-ქრისტინაა , დეე სად იყავიი?ყველა მე მომვარდა და მოკითხვა

გაზაფხულის წვიმა (ნაწილი 5)

სანამ დაბნელდებოდა, მოვასწარით სასტუმროდან გასვლა. თვალწინ ბუნების საოცარი სიმწვანე გვეშლებოდა, სიმშვიდე და სივრცე თავს სხვა ადამიანად მაგრძნობინებდა ქალაქის ქაოსის შემდეგ. მაღალ ხეებს გვერდი ავუარეთ და იქვე ვიწროდ გაყვანილ უსწორმასწორო ბილიკს

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (12 თავი)

ისევ დილანდელზე ვფიქრობდი და მექანიკურად ვმოძრაობდი, კაფეში ჩავედი ყავის დასალევად და დასასვენებლად,მაგრამ ვინ გაცადა?ნიკო (კომპანიის ერთ-ერთი მოდელი) მოვიდა და დაიწყო რაღაც უაზრობებზე ლაპარაკი. -ალექს,როგორ ხარ?-მომესალმა. -კარგად შენ?

განგსტერების სამოთხე (26)

-ხო,მართალიხარ ჩემი საქმე არარის..ტანსაცმელს ხელი უფრო ძლიერად მოკიდა. გეფიცებით რაღაც ემოცია დავინახე მის თვალებში,მაგრამ ტანსაცმლის გარეშე ვერ წავიდოდი..ორი ნაბიჯით მივუახლოვდი და სანამ მიყურებდა ტანსაცმელს ვწვდი და შეცდომა დავუშვი..ხელი დამიჭირა

თითქმის დაქორწინებული XI

გამიმართლა დღეს შაბათი დღე იყო და გერმანიის მიმართულებით ავტობუსები გადიოდა.. ბილეთიც კი იყო სახელდახელოდ.. ავტობუსი კი ნახევარ საათში გადიოდა.. ასე არასოდეს გამმართლებია,ამიტომ ჩავთვალე რომ ჩემი ნაბიჯი ჭეშმარიტებასთა ძალიან ახლოს იყო..

ნუცა ავალიანი (სრულად)

გზაში წვიმა დაიწყო და ნუცამ მანქანის გაჩერება სთხოვა. -რა ხდება? ცუდად ხარ? - ეკითხებოდა დევდარიანი -არა-უპასუხა ავალიანმა და მანქანიდან გადავდა. თავიდან ვერ მიხვდა ბიჭი რა ხდებოდა მაგრამ რომ დაინახა როგორ ცეკვავდა წვმაში გოგონა გაეცინა და თვითონაც

აკრძალული სიყვარული ( თავი 4 )

უცხო ადგილას მეღვიძება, იქაურობას თვალს ვავლებ. უკუნეთი სიბნელის მიუხედავად,მაინც ვარჩევ - ეს საავადმყოფოს პალატაა. მე საავადმყოფოში ვარ. ალბათ შუა ღამე იქნება.

“ქალქვა”

სტუდენტობის წლები რომ ერთ-ერთი უბედნერესი ხანაა ადამიანის ცხოვრებაში, ალბათ ყველა დამეთანხმება. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი სტუდენტობა იმ ავადსახსენებელ 90-იან წლებს დაემთხვა, მაინც ბევრი სასიამოვნო მოგონება დამიტოვა...

ოლეანდრა (9)

შუაღამე იყო, როცა თავადის სახლი შემზარავმა კივილმა მოიცვა. მსახურებს ვერ გაებედათ თავადთან ასვლა, თუმცა შეშინებულები და დაბნეულები შიშისაგან ერთიანად კანკალებდნენ. ქალი სასოწარკვეთით, ტკივილიანად კიოდა. თითქოს დარდსა და ფიქრს ამოაყოლებდა და

შეიხის გოგო2

სიამოვნებით დაგიმტკიცებ,რომ, ინპოტენტი არ ვარ და,საკმაოდ კარგათ მეხერხება ავხორცი ვნებების დაკმაყოფილება როგორც ჩემი ასევე ჩემი პარტნიორის.ხომ არ გვეცადა? ირონიულად და კითხვით სავსე მზერით მიყურებს.დაბნეული თვალებს ვახამხამებ.მადლობა ღმერთს მხოლოდ