ლუკა კუხიანიძე - მეთერთმეტე სართულია

...ლაურეატის, ქართველი მწერლის, დრამატგურგის და პოეტის, ლუკა კუხიანიძის ლექსი.ლურჯს ვხედავ,ლურჯია, — ცას და ფერს, ასეთს.ძლიერად უჭირავს ცას წყალი,—ქუჩად ქარია, როგორც წინათგრძნობა,რომ წყალი

განგსტერების სამოთხე (23)

–კი მოვიგეთ,მაგრამ ვერდაინახეთ რა გააკეთა იმ ტიპმა? წავიდეთ და ვნახოთ ვინ არის..თქვა დათამ...ყველა დარბაზში გავედით..იქ გიორგი და გასვიანი იდგნენ ისინი რო დავინახე დავმშვიდდი..მათკენ წავედით...

შემთხვევით დაქორწინებული (დასასრული)

-ანდრია ჯერ კიდევ თვეებისაა და დაგავიწყდა, ჯერ რომ არ იცის ლაპარაკი?! -მერე რა!.. თვალებით მანიშნა... ჭკვიანი ბავშვია. კოპიო მამამისია... ენაცვალოს მამა!.. -ზოგჯერ მგონია, პატარა ბავშვი ხარ, რომელიც ჯერ კიდევ საფენებით დადის! -არამგონია პატარა

უმისამართო წერილი

არ ვიცი საიდან დავიწყო.... საუბარი ძალიან მიჭირს და რატომღაც გადავწყვიტე ჩემი გულისტკივილი ფურცელზე გადამეტანა. ფურცელი ყველაზე კარგი საშუალებაა გრძნობების გადმოსაცემად. ის არაფერს გეკითხება,

iwantyou!!

უკვე ათი წუთია წარბებშეკრული ვზივარ და თვალები ჩემდაუნებურად გამირბის მის მოლოდინში.. ზუსტად ცხრა წუთის წინ ჩემ სიახლოვეს დაბოდიალობდა: ხან ბიჭებს გამოელაპარაკა, ხან გოგოებს აუციმციმა თვალები

ღვთიური შანსი

როცა მიხვდები, რომ შანსი მოგეცა უნდა გამოიყენო!დავიკარგე,თითქოს უფსკლულს ჩავიკარგე სხვა სამყაროს აღმოვჩნდი და ავიბარგე აქ რა ხდება და რა მინდა?! თუ ვივარგე ღმერთო ჩემო დამაბრუნე, დავიკარგე!

შავ თეთრი წყვდიადი. { თავი || }

რაც მესმოდა ისიც დავკარგე ცალ ყურზე და ეს დიდი ტრაგედია იყო,ერთდროულად პარალიზება მივიღე სახეზე,სასტიკად განვიცდიდი და ყოველწამს ვიმეორებდი ერთდაიგივეს ნუთუ რო არ გამეკეთა

სიკვდილმისჯილი (მეხუთე თავი)

კარი დავკეტე, ბარგი იქვე დავტოვე და აივანზე გავედი. მოაჯირთან ჩამოვჯექი და ტელეფონი ამოვიღე. უამრავი გამოტოვებული ზარი მქონდა იოანესგან. ნერვები უფრო მომეშალა. ტელეფონი დაუნანებლად აივნიდან

ცხელი სურნელი (მეექვსე თავი)

-ცუდია მონატრება -კარგია, როცა გენატრება გრძნობ , მასთან უფრო ახლოს ხარ ფიქრებით -მაშინ მომენატრე ...მართლა მომენატრე იმ ღამით არ სციოდა ტაისას. წვიმდა, ქარიც ქროდა ,მაგრამ ტაისა თბილად იყო. იოანეს ცხელი სურნელი ტრიალებდა ირგვლივ, მისი სუნთქვა

იცი?! ვერ ვიხსენი გრძნობა...

აღარაფერია ისე, როგორც მე მინდოდა უწინ... ისე ამერია თავ-გზა... სული გადათელა გრძნობამ...