პროფესია ჰაკერი... (8 თავი) THE END

_აგერ უკვე მეორე თვეა მუშაობა დავიწყე, გადასარევად მოვერგე სამსახურს, არ მიჭირს, დემეტრე და ანაც ჩამოვიდნენ დალაგდა სიტუაცია. _დუდუ მას მერე აღარ მომკარებია, სამაგიეროდ ისეთებს მიტარებს ხან მგონია მოვკვდები, ყოველ დილა ჯალათივით მადგას თავზე და

ჩანახატი # 2 (ფანჯრები)

2 წლის შემდეგ, შემთხვევით წავაწყდი ჩემს პირველ ჩანახატზე დადებით ემოციებს. ჰოდა, გადავწყვიტე მეორე შემოგაშველოთ :დდ კარგია, ცუდია, გადასაგდებია თუ უკეთესიც შეიძლებოდა არც კუჭი გეწვოდა მეტისმეტი სურვილისგან

მე.

ბავშობის სიყვარულო ძნელი ყოფილა, გიყვარდბამერე მიდიხარ ფრენა ფრენით და ბოლოს განვლილი გზა, გულში ჭრილობას გიტოვებს. და აი ის წამიც რაზეც შენიბდაკარგვის შემდეგ ყოველ გამ ცრემლებით ვირეცხდი... ალბად მესამე ახალო წელიოქნებოდა გადასული, შენი

ძველი პიანინო - 38

- რაზეა ეს წიგნი? მოხუცმა არაფერი უპასუხა. უხმოდ აწყობდა ყდა გაქექილ წიგნებს.. ბავშვი ინტერესით შეჰყურებდა „ნეტა რაში სჭირდება ეს ნახევრად დაფლეთილი წიგნები?“... - სიყვარულზეა თუ ცხოვრებაზე? მოხუცს ჩაეღიმა, ცხადი იყო ეს ბავშვი არ მოასვენებდა

ნადირობა აკრძალულია (+18)

-მე ვარ ფრანღიი და მინდა გითხრაათ, მაგარი სექსი ვიცი, გაგაოცებთ-შუა ხნის ტიპია, სათვალით და მოჭკვიანო გამოხედვით. -"იდი ნა ხუი"-ვუთხარი და ლურჯი "გალუაზის" ერთი ღერი ამოვიღე კოლოფიდან. -მოღიკიდებტ-ჯიბიდან სანთებელას იღებს, ანთებს და ჩემს ტუჩებთან

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 6 თავი

ნუ გეშინია,არ მოკვდება და არც გზას არ დაებნევა.უთხრა გაბრაზებული ხმით ნანამ. ერთი კვირის ნაცვლად სამი თვე სრულ განცხრომაში იყვნენ გოგონები.ხშირად აკითხავდნენ ბიჭები და ერთად სადილობდნენ ან ერთად ვახშმობდნენ. ამ სამ თვეში ნინი და ნანა ძალიან

დაკარგული გრძნობები

მოწოლილი ფიქრები, თავს გასული გრძნობები უმართავი განცდები და ჩამქრალი თვალები ტკივილისგან აღვსილი, დაუცველი სხეული მონატრების სურნელი დაკარგული სხივები.

ლუციფერი (სრულად) +18

- ჟანეეეეეეეეეეეეტ ???????? ოთახში საშუალო სიმაღლის, გამხდარი, ძალიან გამხდარიც კი, შავი მოკლედ შეჭრილი და ბოლოებში აპრეხილ თმიანი, ასევე აპრეხილი ცხვირით, თხელი ტუჩებით, სიფრიფანა, ნარნარა, მუქი მწვანე თვალებით, გაფითრებული იმდენად თეთრ კანიანი

მაფიის ბოსი! თავი 9 (1D Fanfic) +18

ორი დღის შემდეგ სახლში დავბრუნდით მე და ზეინი. სახლი ლილის გარეშე ძალიან ცარიელი იყო. ორივე ჩუმად ვიჯექით. ზეინი თან მეცოდებოდა და თან ვბრაზობდი. ის რომ არ ყოფილიყო მაფიის ბოსი და ამდენი მტერი არ ყოლოდა ლილის არაფერი მოუვიდოდა. კარგია რომ ჩემი

ჩემი მორაგბე (4 )

დილით თვალი გავახილე და დავინახე თუ რა კომფორტულად მოძრაობდა ჩემს ხელზე უზარმაზარი ობობა. ვიინ დამასვავდა ხელზე თუ არა ელენე ? ! ჩემს კივილზე საოცრად ხალისობდა . - კაი კაი რა მოგივიდა გოგო, დაწყნარდი ! ობობა მომაცილა და გარეთ დასვა - აუ აქ ხომ