მარტო (თავი 3)

სახლში ვარ! ჩემს ციხესიმაგრეში ვარ! აქ ყველაზე დაცულად ვგრძნობდი თავს იქამდე, სანამ საკუთარი თვალების შემეშინდებოდა. გადავწყვიტე ყველა სარკე, რაც სახლში მქონდა, თავიდან მომეშორებინა... ჩემი წითელი, უხეში და ურჩი თმა შევიკარი. უშველებელი ნაცრისფერი

ART

გამოვავლინოთ ხელოვნება და დავფაროთ ხელოვანი – აი, ეს არის ხელოვნების მიზანი. კრიტიკოსი ის არის, ვისაც ძალუძს ახლებურად ან ახალი მასალით გვამცნოს მშვენიერებით მინიჭებული საკუთარი შთაბეჭდილება.ისინი, ვისაც შესწევთ უნარი სილამაზის მაღალ აზრს ჩასწვდნენ,

2.მხიარული რომანი

-თეკლა , მოვედით გოგო, გაიღვიძე.- გიომ ფრთხილად შეამნჯღრია მძინარე. თეკლამ თავი წამოსწია და ბნელში ჩაძირულ, ძველ სახლს ახედა. -აქ ცხოვრების როგორ არ გეშინიათ?-ამოიბლუყუნა ნამძინარევმა. -მამაჩემი აქ გაიზარდა, ჩვენი საგვარეულო სამოსახლოა.-

ის გოგო

მიყვარდა ის გოგო, ვუყვარდი რომელსაც, ვუყვარდი იმ გოგოს რომელიც მიყვარდა. მისი ხმა წუხელი სიზმარში მომესმა ფანჯრიდან შემოსულ მშფოთვარე ნიავთან.

ლელო (თავი 2)

თამაში დამთავრდა. მახოს და ქეთოს ენა არ გაუჩერებიათ. მაგათ რო გავხედე თვალები გადავატრიალე. ჩემს ამ რეპლიკაზე ალექსანდრეს გაეცინა. - ვითომ უხეში გოგო. - გავხედე. ცალი წარბი გამომწვევად ავუწიე. - ვითომ-ს გაჩვენებ ახლა. ადექი თორე ჩავრჩით დინამოზე

"ილიანი"

იმედი მაქვს მოგეწონებათ და თქვენს ემოციებსა და აზრებს გამიზიარებთ სტიმული რომ მქონდეს გაგრძელების...როგორც იქნა გავემგზავრე.. ბათუმი, მზე, ზღვა, ტალღები, ჩემი ზღვის სურნელი, ხმაური და გართობა. ჩემი და უკვე იქ მიცდიდა მეგობრებთან ერთად, მე მხოლოდ 5

ის... ნაწილი 23

აღელვებულმა თომამ ხელი მომკიდა და მთხოვა სწრაფად ჩამეცვა და გავყოლოდი.-შეგიძლია მითხრა რა ხდება ? ვკითხე და მივაჩერდი -ემილი გთხოვ უბრალოდ მენდე სწრაფად ცაიცვი და გამომყევი ყველაფერს აგიხსნი უბრალოდ ეხლა მინდა უსაფრთხო ადგილას იყო -რატომ ზრუნავ

სათადარიგო(4თავი)

კარი შემოაღო და ერთი ნახტომით კესის გვერდით დაჯდა.მხიარული ქერა თმიანი და ცისფერთვალება გოგონა.ალასკა კესის მეორე მე ადამიანი რომელიც არასდროს დატოვებდა კესის,რაც არ უნდა მომხდარიყო. _აბა?როგორ ხარ>ჩემო ბუსუნსულა _კარგად ჩემო სულის ერთადერთო _აუ

მორჩილება 12

დილით მარიამი სკოლაში წავიდა და შუადღისას,როცა სახლში ბრუნდებოდა სადარბაზოში ისევ მამამისი დახვდა. -რატო მხვდები აქ?ხომ გითხარი ნუ მოდიხართქო - გაუწყრა მარიამი -ცოტა ხანი წამომყევი,უნდა გელაპარაკო -არა - უტხრა მოკლედ და გადაჭრით -ჯიუტი

ამქვეყნიურ ჯოჯოხეთს მოგიწყობ +18 (3)

ორივე უხმოდ ვიჯექით მანქანაში, მხოლოდ ჩემი ოხვრა თუ არღვევდა სიმყუდროვეს. შუაღამე იქნებოდა როცა ტყის შუაგულშ შევედით, ბილიკი იყო თუმცა ტრანსპორტიც ჩვეულებრივად გაივლიდა, მანქანის ფარების შუქზე ჩანდა უსწორმასწორო გზა, ხის მორები და დიდი ლოდები ეყარა