"სიყვარული ჰეროინის წესებით" გაგრძელება. (ნაწილი 3)

მარის გავუთიშე თუ არა მაშინვე ავკრიფე მაგრამ მერე წავშალე და დავფიქრდი. რატომ მინდოდა მასთან დარეკვა. რა მინდოდა სინამდვილეში. დიდხანს ვაფიქრებდი და ალბათ გადავიფიქრებდი ამიტომ მოვეშვი და დავრეკე. -გისმენთ. -გამარჯობა. -გაგიმარჯოს კატო.

დამაჯერე სიყვარული 2

ერთ დღესაც კი, როდესაც უბანში გავიდა და დღე ჩვეულებრივად გადიოდა ემილიმ გადაწყვიტა ერთ-ერთი მეგობრის სკეიტით ეკატავა , რომელზეც იგი ძალზედ კარგად დგებოდა. ამ დროს კი ჩაიარა თვით ვანო დოლიძემ , რომელმაც ეს ყოველივე უყურადღებოდ არ დატოვა... -

შენ შემცვალე (Chapter 12)

- ის პატარა ლიფსიტა თუ ასეთ მშვენიერ და კარგ გოგოს ატირებს ადექი და ტყვია პირდაპირ შუბლში დააჭედე ! - მის ნათქვამზე სევდიანად გამეცინა და ფრთხილად ჩავეხუტე. - მოდი აქ ! - გამიღიმა და გვერდზე ნელა მიიწია,პლედი გადასწია,რადგან შიგნით

მხატვართა... გძნობები...

გუშინ დავიბადე, უცოდველი მარტის ამინდში ვხატავ სამყაროს, შეშლილს, არეულს როგორც დავინჩი ნაცრისფერ ქალაქს ვხედავ, უსიტყვოდ აბიჯებს ქალი ამ სილამაზეს ვერ აღწერდა თვით, სალვადორ დალი.

მთვარის დღესასწაული - 1

და აქაც დაისმის კითხვა- რა მოხდება თუ ქალი არ ან ვერ გათხოვდება? მოკვდება.აი ასე უცბად,უმიზეზოდ და უმტკივნეულოდ.არსებობს სპეციალური პროფესია,რომლის წარმომადგენლებიც გაუთხოვარ ქალებს აძლევენ კაპსულებს და ისინიც მშვიდად ემშვიდოდებიან ასეთ ძვირფასს

ჩვენი წილი ბედნიერება (1, 2, 3 თავი სრულად)

როგორც იწყებენ ხოლმე ისე ვერ დავიწყებ... რომ ერთი ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი ჩვეულებრივი ცხოვრებით, რადგან ეს ასე ნამდვილად არ ყოფილა. არც ჩვეულებრივი გოგო ვიყავი და რაღა თქმა უნდა არც ჩვეულებრივი ცხოვრებით. ეს კარგი იყო, თუ ცუდი არ ვიცი, მაგრამ ასე

სათვალე (2,3 და 4)

გულში ჩაგროვილი ყველა ემოცია სადმე რომ არ გადამეტანა ალბათ მოვკვდებოდი. თავს საოცრად ვგრძნობდი, არვიცი რატომ გამახარა იმ ფაქტმა რომ წუხელ სამმა ბიჭმა გამძარცვა. თუმცა აღიარე ანასტასია, ნაძარცვი უკან დაგიბრუნეს. ამისთვის მადლობა მას. რა მადლობა? სულ

იძულებითი ქორწინება (8)

-მის ჰეილი 10 წუთი დარჩა- ოთახში შემოვიდა სუა. მას გრძელი ლურჯი კაბა ეცვა თმა მაღლა ჰქონდა აწეული და ძალიან სადად და ლამაზად გამოიყურებოდა. -მე უკვე მზად ვარ.- გამოვედი გასახდელიდან. უზარმაზარი ჰოლში კარის ჭინ თეთრს სმოკინგში გამოწყობილი ჯონკუკი

ის მწარედ ტიროდა

სასეირნოდ გასვლა იმ დღეს შეუძლებელი იყო. მართალია, დილით ერთი საათი დავეხეტებოდი ქუჩებში, მაგრამ ნასადილევს ზამთრის ცივმა ჰაერმა დაჰბერა, ცას შავი ღრუბლები გადაეკრა და ისეთი წვიმა წამოვიდა, რომ მისი სუსხი სხეულშიც კი ატანდა და სისხლს აშრობდა. ასეთ

ყველა გოგო ვიღაცის დედოფალია.-ყველაფერი იცვლება. (8)

1 საათი გავიდა ჯერ კიდევ იქ ვართ. ისევ ისე ვზივართ ჩემ ყელში აქვს ცხვირი ჩარგული და ღრმად ისუნთქავს ჩემ სურნელს თან თმებზე მეთამაშება. მე მის ყელში თავჩარგული სულგანაბული ვარ და ამ სიმშვიდეში მისი გულის ცემას ვისმენ. იცით ჩემთვის ყველაზე კარგი