ისევ,ისე...

რთი პატარა სარკმელი აქვს ჩემს სადა ოთახს,და ამ სარკმელთან დაკარგული მიყრია წლები... როდესაც დილით მზის სხივები მოვა და მორთავს,შეციებული ვეტუზები და ისე ვთბები. როცა სინათლე მომწყურდება, მასთან მივდივარ, წვიმის ცრემლითაც, მის მინაზე ვიგრილებ სახეს,

ოცნების მჭერი (7)

ფ ართოდ გადადგი ნაბიჯი, ი რიბად გაჰყევი გზას, ბ ავშვივით ოცნებას აჰყევი, ი რბინე სლდის პირას. მე მზად ვარ... დაგიჭერ!“ - ეზოში მყოფს გარკვევით მოესმა სიტყვები. ეჭვიც არ შეპარვია, რომ ხმა თარაშს ეკუთვნოდა.

შენ ჩემი გახდები....(თავი 5)

შენ ჩემი გახდები...ნელა წამოვდექი,მივხვდი რომ მარტო აღარ ვიქნებოდი...თვალებში ჩავხედე და მათში ვერაფერი ამოვიკითხე სიბრალულის გარდა... შიშმა და სიბრაზემ ერთად მომიცვა... -ოხ,ალექსანდრე ნაკაშიძევ,ჩამობრძანდით,მე რომ ისევ აქ ვარ საქართველოში

მიზანი-გადავარჩინო მისი სიცოცხლე ( 7 )

-მარტო შენ არ გეხერხება ჩემი გაოცება-კმაყოფილმა გაიღიმა -ქორწინების სახლი-მირამ ხმამაღლა წაიკითხა წარწერა და გაოცებული ისევ თომასკენ მობრუნდა-თომა ეს რას ნიშნავს?

მზიან ამინდში ხის ძირას ვზივარ

მზიან ამინდში ხის ძირას ვზივარ მცხუნვარე მზის ქვეშ ჩრდილს ვაფარები ნეტავ სადა ხარ რატო არ ჩანხარ მე ხომ მზე არ ვარ რომ მემალები.

უკუღმართი ბედი... [ თავი პირველი ]

-თქვენი მეუღლე დაჭრილია_ამის მერე არაფერი გაუგია.. იგროძნო თუ რარის იყო ცოცხალი მაგრამ მაინც მკვდარი, იგრძნო თუ რა არის საყავრელი ადამიანის დაკარგვის შიში.. ქალი საუბარს აგრძელებდა მაგრამ, უჩას ერთი სიტყვაც კი არ ესმოდა..

უშენოდ ცხოვრების მუღამი არ მაქ (სრულად)

-ბიჭო შენ კიდე სალომე გიყვარს?..მე ნანუკა და ნუცა ერთად მივდიოდით.ჩვენს უკან კი ნუცას შეყვარებული დათო,და მისი ორი მეგობარი:სანდრო და ლუკა მოდიოდნენ.უკვე დიდი ხანია ვიცი რომ ლუკას ძალიან უყვარხარ.მაგრამ არ ვიცი რა მემართება.ჩემს თავს ვერ ვაძალებ..

შემთხვევითობა დიდი სიყვარულის საფუძვლად(II)

ხუთი წამი მის საყვარლად მომღიმარ სახეს ვუყურებდი და ბოლოს მივხვდი, რომ ძალიან დამეტყო დაბნეულობა ხმა არ ამომიღია, ჩუმად ვიდექი და ვუსმენდი მათ საუბარს,თან გულში საკუთარ თავს ვასხამდი ხოტბას , ყველაფერში ცხვირის ჩაყოფა რომ მიყვარს და ჯიუტი რომ ვარ

იქამდე ვცხოვრობთ,სანამ გვიყვარს...

დაიმახსოვრეთ და მხურვალედ მიიკარით გულზე ახლობელი ადამიანი, იმიტომ, რომ ეს ერთადერთი განძია, რომელიც შეიძლება გულიდან გასცე. დაიმახსოვრეთ და უთხარით "მიყვარხარ"...

დაუვიწყარი (11.ნაწილი პირველი)

თორნიკეს წასვლის შემდეგ, ქვემოთ ჩავედი და მამასთან ერთად ვისაუზმე.. არ გვისაუბრია, მამას არ უყვარს, როცა ჭამის დროს ვლაპარაკობ.. ბავშვობიდანვე მიმაჩვია სუფრასთან ჩუმად ყოფნას. -მორჩი?