ოცნების მჭერი (5)

„ხვალ ბოლოჯერ ვნახავ, თუ სასწაული არ მოხდა და კიდევ არ შევხვდით ერთმანეთს“ - ცრემლებით აევსო თვალები დეას.მთვარის შუქზე ბრილიანტებივით ბრწყინავდნენ გოგონას თვალებში აკიაფებული ცრემლები.ჯაყელს გაეღიმა. -7 საათზე გამოგივლი, თუ

დაწყევლილი სახლი (ნაწილი II)

სახლს დიდი ეზო ჰქონდა, თუმცა თვითონ ორ სართულიანი იყო. პირველ სართულზე, დაბალჭერიანი მიწური ორი ოთხი ჰქონდა, მეორე სართულზე ხის კიბე ადიოდა. გრძელი დერეფანი სამ ოთახს აერთებდა. მაგულის ოთახი შემოსასვლელ კართან იყო. მაგულისთან რომ მივედი თავის ოთახში

ნენსი, მე შენ გგრძნობ! 3

გაკვეთილები დამთავრდა, მე სახლში წასვლა არ მინდოდა. დედაჩემს მესიჯი გავუგზავნე და ვუთხარი ქეთისთან მივდივარ-მეთქი, სინამდვილეში კი ლილეს დავურეკე და მოსვლა ვთხოვე. ისიც ათ წუთში ჩემს სკოლასთან იყო. მის მანქანაში ჩავჯექი და მივესალმე.

ნოემბრის წვიმა. "16"

-გიყვარს წითელი ღვინო? -ჰკითხა დანიმ. -ძალიან. - გაუღიმა მიამ და სასმლით სავსე ჭიქა გაუწოდა ბიჭს. -განსაკუთრებით, უხდება წიგნების კითხვას. -ხო, კითხვა რომ გიყვარს, შევამჩნიე. -გაუღიმა და წიგნების კარადას გახედა. -ახლა რას კითხულობ?

დაუვიწყარი (9)

საწოლზე ვიწექი და ისევ თორნიკეზე ვფიქრობდი.. ღმერთო, ვერაფრით ამოვიგდე მასზე ფიქრი თავიდან.შუქი ჩამქრალი მქონდა, სიბნელეში ვერაფერს ვხედავდი. მხოლოდ ძველი ხის ტოტები ჩანდა ფანჯარაში, რომელზეც შემორჩენილ თითოოროლა ფოთოლს ქარი

თორმეტი აპრილი (სრულად)

ის დღე იყო და ნიკა და ლინი ერთად სწავლობდნენ ერთად დადიოდნენ სკოლაში ერთად ისხდნენ ერთმანეთს ყველაფერს ეუბნებოდნენ ნიკა ლინს ყოველ დღე თეთრი ვარდების თაიგულს ჩუქნიდა ლინიც ძალიან ბედნიერი იყო თითქოს ფრთები გამოსხმოდა და დაფრინავდა ყოველ დღე

გაგიხსენებ,გპირდები (6)

კულონში ჩადებულ სურათებს კარგად დააკვირდა. თვალს არ ვაშორებდი მის თითოეულ მოძრაობას და გამომეტყველებას. იმედი იმისა, რომ რამეს გაიხსენებდა ფუჭი აღმოჩნდა. დიდი იმედგაცრუება ვიგემე. -ესენი ჩვენ ვართ? - იკითხა ისე რომ სურათს თვალს არ აშორებდა. -ხო,

ერთ დღეში შეცვლილი ცხოვრება (თავი 2)

დილით როდესაც გავიღვიძე თავი ძალიან მტკიოდა, ოთახი როდესაც მოვათვალიერი დავრწმუნდი, რომ ჩემს ოთახში ნამდვილად არ ვიყავი თან ამ ყველაფერს ჩემს გვერდით მწოლიარე მამაკაციც ამტკიცებდა.

სამი მოქმედება (პირველი თავი)

ადამიანი-ყველაზე კულტურული ცხოველია დედამიწაზე.მისი ცხოვრების სტილი გამოუცნობია ისევე როგრც კიბოს მოსარჩენი ვაქცინა.თუმცა ეს მკრთალი შედარებაა და ალბად თქვენც მიხვდით...ადამიანის შინაგანი სამყარო ცისარტყელასავითაა და მაშიც არის ლიდერი ფერი რომელიც

"ჩათ სივრციდან რეალობაში,,

რაც უფრო დრო გადის მით უფრო იცვლება ჩევნთან ყველაფერი. ორი დღის წინ უფრო მეტი ვიყავით. დღეს გვანცა გავიდა ჩვენი სასტავიდან. გიომაც მემართება ხოლმე გაჭედვები და ცოტახნით უნდა დაგტოვოთო. რთული სიტუაცია შეიქმნა, მოწყენილები ვართ... არის ახალი წევრიც