მთელი ეს დრო ერთმანეთზე ფიქრიც არ გვსურდა

1.დარდი ვერ გამიქრო განშორებამ, იცი?! მე დღეს ისევ მედარდები... ვიცი რომ დაგკარგე სამუდამოდ, ვიცი და მაინც მენატრები.... გრძნობა მომეძალა შენი ნახვის, გული მოლოდინით ამიტირდა, კიდევ გავუძლებდი სიმარტოვეს; მაგრამ უშენობა გამიჭირდა.. ..

-შეიცვლები? - მოიცა რა! 8

უცნაურად შემოდის ადამიანი შენს ცხოვრებაში, ყველაზე რთული კი იმის შეგრძნებაა რომ შენ მას ეჯაჭვები, უბრალოდ ის შენი ცხოვრება ხდება და ვსო.. ქართულის მომზადება ხვალ მაქვს მაგრამ წიგნი ვერსად ვიპოვედ, გაამხსენდა რომ ნანას მაგიდაზე დამრჩა სხვა რა გზაა

Bad girl (დასასრული)

არ ვიცი რამდენხანს ვიყავი ამ მდგომარეობაში.ფეხზე მხოლოდ წელის საშინელმა ტკივილმა ამაყენა.. ძლივს მივაღწიე ლოგინამდე, უსულოდ დვჯექი, თავი ხელებში ჩავრგე და ტირილო განვაგრძე... ყველა გაფაჩუნებაზე კარებისკენ ვიხედებოდი იმის იმედით, რომ ამ "ჯოჯოხეთიდან"

მაინც მაგარი სიყვარული გცოდნია. (ნაწილი 2) დასასრული

ხელები მაგრად მომხვია და ზემოდან დამაჩერდა, ჩემა გულმა ბაგა-ბუგი დაიწყო, ასე ახლოს მასთან არასდროს ვყოფილვარ, ცოტა იყო მანძილი დარჩენილი და ჩვენი ტუჩები ერთმანეთ შეეხებოდა, ვოლოდებოდი გაყუსული რას იზავდა, ბოლოს მოიწია და ძალიან ნელა შემახო ტუჩები,

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები !! ( 9 თავი)

დრო გადიოდა. მე ისევ თაბაშირში ჩასმული ვიყავი. ალექსანდრე სულ ჩემს გვერდზე იყო, არ მშორდებოდა ერთი წამითაც კი. საჭმელსათ თვითონ, თავისი ხელით მაჭმევდა და სულ მიღიმოდა. ხმას არ იღებდა. ასე ჩუმად იყო სულ, რაც მე მაკვირვებდა. -რატომ ხარ სულ ჩუმად?

როცა სიამაყე საკმარისი არ არის [5]

დემეტრემ მთელი გრძნობით აკოცა და თითზე ბეჭედი ჩამოაცვა...რა მოხდა შემდეგ? შემდეგ იყო სახლი, მგრძნობიარე კოცნა, კოცნას მოყოლილი ვნება, ვნებას აყოლილი ქალ-ვაჟი, საბოლოოდ ბედნიერი ანა და სინდის ამხედრებული დემეტრე....ღამით ანას მშვიდად ეძინა, დემეტრეს

ჟანდორ პეტეფის "მიყვარხარ"

მიყვარხარ ძლიერ...ძლიერ... რაც გადის დრო და ხანი, მე უფრო ძლიერ მიყვარს შენი პატარა ტანი.

ჩახშობილი გრძნობები არ კვდება (სრულად)

და უცებ ცრემლი მის თვალზე.სიყვარული არ შეიძლება უცრემლოდ არსებობდეს. რაღაცა ტკიოდა,შიგნიდან რაც ანადგურებდა. რა იყო ეს? ალბათ ის რომ ნინის უკვე არანაირი რექაცია აღარ ქონდა. ეს ეტკინა, იმის მიუხედავად რომ იცოდა ნინის ისევ ისე უყვარდა როგორც ადრე, არა

მან საკუთარ თავს გადააბიჯა... (ნაწილი IX)

- დღეს ჩვენ დიდი დანაკარგი განვიცადეთ, - წარმოთქვა დამბლდორმა და თვალი მოსწავლეებს მოავლო. - უპირველეს ყოვლისა, მსურს გამოგიტყდეთ, რომ ჩვენ ძალიან კარგი ადამიანი დავკარგეთ, რომელიც დღეს აქ უნდა მჯდარიყო, - და მზერით ჰაფლეპაფის მაგიდას ანიშნა.

ბედნიერება.....

გამარჯობა,მე ვიქტორია ხულორდავა ვარ, მეგობრებისთვის ვიკი,ვიკა,ხულო,სულო,ფუმუფულა და სხვასახელებით ვარ ნაცნობი.18 წლის გავხდი მაისში,მყავს და დედა და მამა,და ორი ჩემსავით გიჟი დაქალი.თაყვანისმცემლობა არ მაკლია მაგრამ ჯერ ისეთი არავინ არ გამოჩენილა