სიცილი უებარი წამალია.

სიდედრს უნდა სიძეები გამოსცადოს. ჩახტება ჭაში და პირველი სიძე გადაარჩენს. მეორე დღეს იღვიძებს სიძე და ხედავს ეზოში მანქანა დგას, 07 და აწერია "სიდედრისგან". ისევ ჩახტება ჭაში, ახლა მეორე სიძე გადაარჩენს.

მდიდარი მოსამსახურე [დასასრული]

დილით თვალები, როცა გაახილა გვერდით დაწვენილი ბიჭები, რომ დაინახა ცრემლები წამოუვიდა ის დედააა დედააა.... ყავს ორი ბიჭი და.. და არ შეუძლია ახსნას ეს გრძნობა, ახლა ხვდება დედამისის ყველა ქმედებას, აცნობიერებს, სწვდება და ბედნიერებისგან აჟრიალებს.

ამას ლოგიკასთან საერთო არაფერი ჰქონდა. (სრულიად)

მას შემდეგ დავიწყე რეალობაში ცხოვრება და მას მერე აღარ მომიძებნია ქუჩაში არც ჰოლდენი, არც ლოლიტა, არც დარსი, არც ჰარი, არც დორიანი, არც, არც, არც.... მას შემდეგ რაც რეალურ ცხოვრებაში წიგნის პერსონაჟების ძიება შევწყვიტე და მივხვდი, რომ ისინი მხოლოდ

შემიყვარდი სულელო(ოცდამეექვსე თავი)

ანასტასია ადექი(თათია) -აუ ცოტახანიც რა გთხოვ(მე) -გოგო 1ი ხდება და თან ჯესის საჭმელი არ უნდა უყიდოო?(თათია) -აუ ჩემიი.ხო კაი ვდგები(მე) ზლაზვნით წამოვდექი ცოტახანს ჯესის ვეთამაშე შემდეგ კი სააბაზანოს მივაშურეშესვლამდე თათიას მივაძახე -აუ გოგო გუშინ

არარაობიდან სიყვარულის ძალით დავბრუნდი(მეხუთე ნაწილი)

ისე მოვწყდი ადგილს და ვიღაცის ხელებში ჩავესვენე. მერე ვიგრძენი ვიღაცის მძლავრი ხელები მთელ ტანზე და ვგრძნობდი ვიაღაცის გულის ცემას. რომელიც საკმაოდ აჩქარებული იყო.ვიწვოდი მთელი ტანი მიხურდა ამიტომ ცივი ლოგინი მესიამოვნა. ვერ ვახელდი თვალებს,

-შეიცვლები? - მოიცა რა 6

რეზის დაბადების დღეა დღეს, ჩემი მამიკო 40 წლის გახდა ! ნუ დედა მთელი დილაა დარბის ძაან მაგარი დაბადების დღე უნდა გავუკეთოო ქმარსო! მეც ჩემის მხრივ გადავწყვიტე სიურპრიზი მომეწყო. ოთხივე ერთად მიგვიყვანეს ცეკვაზე, მიზეზი ძირძველი ქართულია " ჩემმა

ომგამოვლილები (თავი 7)

თითქოს დემეტრესთან რაღაც პასუხსიმგებლობა ეკისრა,თითქოს მასთან ანგარიშვალდებული იყო, თვლიდა რომ მასთან შეცდომა არ უნდა დაეშვა. იდგა გაურკვევლობით გაბრუებული და სირცხვილისგან თავი დაეხარა.ერთმა უგუნურმა და სპონტანურმა ნაბიჯმა ცხოვრებაში ყველაზე

ალექსანდრეს ალექსანდრა შეუყვარდა (თავი III)

გამეღვიძა. თვალი მოვავლე ოთახს და მივხვდი, რომ საავადმყოფოს პალატაში ვიწექი. ირგვლივ მიმოვიხედე და დედა დავინახე. -დდედა. წამოვილუღლუღე ჩუმად. -შვილო. დედა ტირილით წამოხტა და გულში ჩამიკრა. შვილო ძალიან შეგვეშინდა და როგორც კი გავიგეთ მაშინვე

უგულო და ბაბნიკი #4

...იმ დღის შემდეგ ერთი კვირა გავიდა და ბექაც აღარ გამოცენილა,რომ გითხრათ ტაოს ნერვიულობდა დაა დგილს ვერ პოულობდა,მოგატყუებთ...მისი დღის განრიგირ ერტფეროვანი იყო,სკოლა, მასწავლეებლი,სახლი და ესე ყოველდღე,ერთადერთი ნია იყო ვინც ცოტა

მე,შენ და წვიმა..(დასასრული)

საოცარი სანახაობა დამხვდა.. ის რასაც ნამდვილად არ ველოდი.. ჩემი ძველი პაკლონიკი აქ საიდან გაჩნდა არ ვიცი მაგრამ ახლა აქ ეგდო და სისხლის გუბეში იწვა.. გიჟივით მივვარდი და მუხლებზე დავეცი.. წამომაყენეს.. ყვირილი დავიწყე ხელი გამიშვით-ქო მაგრამ ვინ