ერთადერთი? ( VII თავი )

- ანნას განსაკუთრებულ ყურადღებას აქცევა, ალბათ მიხვდა რომ იქ ცუდათ გრძნობდა თავს. შემდეგ გიგამ რაღაც უთხრა და ისე გაიპარა ანნა გვიან მივხვდი - ანუ თავიდანვე ცუდი ურთიერთობა ჰქონდათ?- კი ერთ წელს გადავედით მე და გასვიანი.

დედა (როგორც ტკბილი მფარველი ანგელოზი)

დედა, დედიკო, დე..სიტყვა რომელმაც ასაკი არ იცის, ერთადერთი დაუვიწყარი ადამიანი არის დედა. განა მარტო ადამიანი? ჩნდება კითხვა და პასუხიც რატომღაც უმალვე მოდის, არა! დედა ანგელოზია.. ანგელოზი რომელსაც უხარია თავისი ბავშვის

გამიზნული შხამი #11 (+18)

- რავქნა ლაშა.. იმ რესტორანში ხუთასი კაცი გადიგამოდის. ანაბეჭდების აღება აფსურდი იქნება. - ხოდა აიღეთ იმ ხუთასი კაცის ანაბეჭდები. არ მაინტერესებს! ჩემი შვილის მტეrი ჰაერზე არ უნდა დაიარებოდეს.

love me till the end თავი 4

პალატიდან გადის და უაზროდ გაღიმებულს მტოვებს-გიპოვე სიზმრის ბიჭო, გიპოვე ჩემო ექიმო-წამოვიყვირე და ხელები ავიქნიე, უსიამოვნო ჩხვლეტა ვიგრძენი ხელში და მივხვდი, რომ გადასხმის ჩამოცლამდე ჩემი ენოციები უნდა შემეკავებინა. ღმერთო ჩემო

სითამამე თუ მოქმედება?(მეთერთმეტე თავი)

-არ არსებობს-ვიღრიალე ბოლო ხმაზე-ჰა ჰა რა ხდება?!-უცებ წამოხტა ტატო, რაზეც ძაან ვიცინებდი ესეთი სიტუაცია რომ არ იყოს-იცოდი?! მითხარი რომ არ იცოდი თორე შეიძლება შენც შემომაკვდე-დავემუქრე-რა ვიცოდი, ხო არ გააფრინე-თითი მიიდო

სექსი და აღზევებული +18 (6)

როგორც ყოველთვის, თიკას კარი დაუკაკუნებლად შევაღე და შევაბიჯე. შესასვლელში უჩვეულო არაფერი არ დამხვდა, ამიტომ გავაგრძელე სიარული. მისაღებ ოთახში უნდა შევსულიყავი როცა კაცის ხმას მოვკარი ყური, ვიფიქრე ხელს არ შევუშლითქო, მაგრამ

მე, შენ და ნიუტონი /2/

კომპანიაში ვცდილობ მხრებ გამართულმა შევიდე, შემიძლია დავიფიცო, რომ ყველა მე მიყურებს სანამ ლიფტის კარები არ გაიღება და არ შევალ. გოგონა დამხვდა და მითხრა მეოთხე სართულზე ადითო. კომპანიში ყველა იმ თამაშის ფოტოები რომელიც გამოუშვიათ. ყველაფერი მინის

გტოვებ და მივდივარ (სრულად)

ზეინეფს რთული არჩევნის გაკეთება უწევს. გათხოვდეს კაცზე რომლის მიმართ მხოლოდ მადლიერებას გრძნობს, თუ უბრალოდ ჩვეულებრივ გააგრძელოს ცხოვრება..მოვლენები სრულიათ იცვლება როცა უეცრად რომა ჩნდება მის ცხოვრებაში

მეგობრები (9)

31 დეკემბერს ყველა აქეთ იქით დარბოდა, წინასწარ ულოცავდნენ დამდეგს თან ერთმანეთისთვის საჩუქრებს არჩევდნენ. -შენ რას აპირებ? -ტელეფონი ჰქონდა ყურზე მიდებული და ყურადღებით აკვირდებოდა გზაზე მომავალ ტაქსს.

რა ფერია ბედნიერება?!

შენ ჩემში ის გარდასახვა მოახდინე, რომელიც ვერავინ შეძლო... მე შენ მიყვარხარ და მჯერა ეს - დაუსრულებელია.