ოიზისი(XVI)

მარიტა ირაკლის ყველა ნაკვთს ერთდროულად უყურებს, მერე თვალი შეხსნილი პერანგისკენ გაურბის და ირაკლი ამ მზერას ამჩნევს. -მომკლავენ შენები. -მხოლოდ კოცნა.

არჩევანი ( 5)

ღა აშორებდა. – ხო, არ ღელავთ ქალბატონო, ადვოკატო?- გამჭოლი მზერით გახედა და ზემოდან დააჩერდა. – ეგ შენ უნდა ღელავდე, რადგან დღეს დამარცხდები და ეგ შენი სიამაყე წამებში დაგემსხვრევა.- ნიშნის მოგებით უთხრა.

εμείς(სრულად)

"I'd like to be painter But if I can't paint Plead God to give me a power To tell you my word."

უსახელო

რომ ეს ციმციმი სულის მორჩეს დასრულდეს მართლაც ....

დიდი ქალაქი

მე დიდ ქალაქში გზები მერევა და მარტოობის მაქვს მძაფრი განცდა. ახლა წვიმების ამინდებია და დიდ ქალაქში არა ღირს დაცდა....

"კუბიდონი ციხის კართან"

დღეები გადის, მაგრამ ჩემთვის ისინი არაფერს ნიშნავენ. თითოეული წამი უბრალოდ გადის, რომელიც ქრება სივრცეში. არ ვიცი, რა მჭირს ის, ვარსებობ თუ ვცხოვრობ ვერ გამიგია. თითქოს არც არასდროს მიცხოვრია და არც ვაპირებ ცხოვრებას.

მარტო' სული 16 თავი

-სად მივდივართ? -იქ, საიდანაც ყველაფერი დაიწყო -ჩემს მოკვლას აპირებ?! -არა

არჩევანი (4)

ბატონო, თქვენ ყოველ დილას ამდროს ყავას მადუღებინებდით და ვიფიქრე... – ხოდა არ უნდა გეფიქრა, მე შენთვის არ მითხოვია ყავა ახლავე გადი აქედან.!- დაუყვირა და ხელი ჰკრა, რისგამოც ფინჯანი საწაყალ გოგოს მთლიანად ხელზე გადაესხა, შემდეგ კი ატირებული და

თვალები გეტყვის ( V თავი)

მხოლოდ წამით და ისიც თითქმის მთვარის ფორმის ტუჩის კუთხეს ვეამბორე ნეტარებით.. წამი, არადა, საუკუნედ ამიფეთქა გულში ყველა ფერი. ტკბილზე მეტად სასურველი იყო ეს ამბორი და შემდეგ შემონათებული კაბადონი.. -ბევრ თვალებში ჩამიხედავს ნანი,მაგრამ,მხოლოდ შენში

გადამწვარი სულები 1თავი

ჩემი სახელია ლილუ ყოველთვის აქტიური და კომუნიკაბელური ვიყავი, მაგრამ მაინც შინაგანი არასრულფასოვნების შეგრძნება და კომპლექსები მაწუხებდა.