სარკევ სარკევ მითხარი (თავი სამი)

თვალდაქაჩული ჩავცქეროდი მქუხარე მდინარეს და ვერაფრით ვახერხებდი კივილს. სამყარო თავბრუსდამხვევი სისწრაფით ტრიალებდა და მეც უცნაურ სიმსუბუქეს ვგრძნობდი. როგორ გამუქდა და გაბლანტდა სიმწვანე არ გამიგია და მერე უეცრად ჩამოწვა მხსნელი, მშვიდი სიბნელე....

ქაღალდის ჭიქა (თავი სამი)

კოლოფი ფრთხილად დადო რუმიმ და მუხლებზე წამოიწია. კიდევ ერთხელ სურდა ენახა, უნდა კიდევ ერთხელ დარწმუნებულიყო, რომ არაფერი მოელანდა. ნელა_ ნელა დახარა თავი და სცადა მისთვის თვალებში ჩაეხედა.

წარსული წარსულში II (მეორე თავი)

_ყველაზე თბილი და მზრუნველი იყო ... სულ მეხუტებოდა და მკოცნიდა . 14 წელია არ მომფერებია , რომ გამოვიდა ერთი ღამეც არ დარჩა ჩვენთან. სადღაც წავიდა და ჩემ ბინაში სტუმარივით მოდის,რაღაცებს ტოვებს და მიდის. ზოგჯერ შუაღამეს შემოდიოდა , დილას საუზმე და

კომენტარის გარეშე (თავი 8) 18+

_შემიძლია ამის გაკეთება შენთვის._ყბიდან ხელი მის მაჯაზე გადაიტანა და ძლიერად, ალბათ ჩალურჯებამდე მოუჭირა._დაგანახებ, როგორ გავხდები ყველაფერი, რასაც წარმოიდგენდი – ყველა კოშმარი, ყოველი ბნელი ფანტაზია. ვიქნები კაცი, რომელიც ისე დაგანგრევს, რომ

Haunting Adeline პროლოგი + თავი1

ვითომ ხედავს, რაც ტანზე მაცვია? მხოლოდ თხელი მაისური, რომელიც სხეულზე მეკვრის და მკერდი აშკარად მიჩანს? ან ეს შორტები, რომლებიც ძლივს ფარავენ უკანალს? მოსწონს, რასაც ხედავს? რა თქმა უნდა, მოსწონს.

სადგური ნომერი ექვსი (თავი ორი)

რაც არ უნდა იყოს, მარტო ამადაც ღირს ეს სახლი, რომ ამ ცაზე უამრავი ვარსკვლავი მოსჩანს._ ცას უყურებდა ვამპირი. ყველამ ცას ავხედეთ. სიმართლეს ამბობდა, ქალაქის სინათლეებიდან შორს ცა ისეთი გულახდილი და გულწრფელი იყო, რომ გულის გულში გადამალულ წითლად

ნოსტალგია

ისევ ვათენებ ღამეს, ისევ მადარდებს ფიქრი რამდენი ხანია გიცდი... რამდენი ხანია გიცდი....

• • •

უკვე ყველაფერი სულ ერთია, გულში ცეცხლიც ვეღარ დამინთია,

მარტო' სული 27 თავი

-რა გინდა ჩემგან თორნიკე პირდაპირ მითხარი-დაღლილი ხმით უთხრა ნიცამ და ზედმეტად მიუახლოვა -იცი რაც მინდა!- აუღელვებად უთხრა თორნიკემ წამიერად მზერა გაუსწორა -ყალბი ქორწინება!-ბრაზნარევი ტონით უმისამართოდ თქვა გაღიზიანებულმა გოგონამ უკან დაიხია -

ძვირფასო ქმარო [ რედაქტირებული] (სრულად)

იყო და არა იყო რა... იყო ერთი, სიყვარულით და ბედნიერებით შექმნილი ოჯახი. ბევრი გადაიტანა , ბევრს გაუძლო მათმა სიყვარულმა , მათ ბედნიერებას ერთი რამ აკლდა, პატარა არსება, რომელიც მათ სიყვარულს გააძლიერებდა და ამ სიყვარულის ნაყოფი იქნებოდა.