ლეონიდები (სრულად)

ჭადრები მაისობდნენ ხილიანზე. მწვანეში ჩაფლულიყვნენ ერთმანეთში ნაწნავებივით გადაკლაკნილი ქუჩები. ყველა სახლის ფანჯარა თავის ამბავს ეჩურჩულებოდა ჩაფიქრებულ გამვლელებს, თავიანთ დარდებსა და ამბებში გახლართულებს.

ოცნებებთან ასე ახლოს (25)

რით დაგიმსახურე ? ლექსომ ანიტას სხეული ხელში აიტაცა და საძინებლისკენ წაიყვანა -არც ერთი დღე არ იქნები ჩემს გვერდით უბედური ანიტა -არც ეერთი დღე მინდა უშენოდ გათენდეს ლექსო! -შენი სული მაშინ დავინახე როცა შემიყვარდი ანიტა ! შენ პირველად მითხარი

ბედისწერის ძალა (2)

– უნდა, წავიდე ალბათ უკვე მეძებენ. – გთხოვ, ცოტახნით დარჩი. _ არ შემიძლია.- უთხრა და კარავიდან გასასვლელად მოემზადა. _ შეიძლება, ეს ჩვენი უკანსკვნელი შეხვედრა იყოს.- უთხრა ბიჭმა.

ბედისწერის ძალა (1)

აფორიაქებული გამოიქცა ნანგრევებიდან, მაგრამ თითქოს იქ თავის რაღაც ნაწილს ტოვებდა, მოსაღამოვებულს დაბრუნდა შინ. სადაც ადა და ჯემილე ნერვიულობისგან ადგილს ვეღარ პოულობნენ.

მესამე მხარე. თავი 1

ეს გოგო ჩემი ცოლი გახდება.-ცინიკური ღიმილი აუთამაშდა სახეზე დიმა დადიანს და ძმაკაცს თავმომწონედ გადახედა. -ეგ გოგო კარგის ტრ….ს მოგი…ს.-არც იმან დააკლო და ვისკის ჭიქიდან უკანასკნელი ყლუპიც მოსვა.

თამაში ( სრულად )

_ძალიან ცუდად არის?! _ ჩემი ბარგი-ბარხანა,დოლიძის ძველ სახლში მივყარე. სანდრო მძიმედ ჩამოჯდა სკამზე და მაგიდას ხელი გადაუსვა,მტვერი აჰყვა თითს და ჩაეცინა. _არ უნდა წასულიყავი. _ ვკითხულობდი მის თვალებში ბრაზს.

ჩემი ბრალია (4) +16

ვინ შემიშლის ხელს გავაკეთო ყველაფერი რაც მინდა! გოგონა ხმას ვერ იღებდა მხოლოდ თვალები ჰქონდა დახუჭული და იოანეს ხმა ესმოდა -ახლა რომ გაკოცო არც კი შემეწინააღმდეგები! -ტყუილია ცდილობდა გაებრძოლა -ვცადოთ?

მარტო' სული 4 თავი

შეცდომა დავუშვი-საუბარში ჩაერია თორნიკე და მოკლედ მოუყვა მეგობარს მომხდარი.

შენი ბრალია (3)

აქ რას ვაკეთებ -შენი აზრით? -გამიშვი! შეეცადა სხეულის ამოძრავებას -თითქოს ძალიან მინდოდეს შენი აქ ყოფნა ! ორივე ხელი გაუშვა მამაკაცმა და საწოლიდან წამოდგა -თუ არ გინდა აქ რას ვაკეთებ? ანაც წამოდგა -მართალი ხარ ! ქუჩაში უნდა დამეტოვებინე! შევცდი!

ბედისწერის ძალა ( საცდელი)

-იცოდეთ არავინ გაბედოს მასთან მისვლა! – ბატონო, ძალიან მკაცრად ხომ არ ექცევით?- კითხა ქალმა. - მან ხომ არაფერი არ იცის ჩვენს ადათწესებზე ახლახანს ჩამოვიდა აქ. – არაფერი, მოუვა იყოს ცოტახანი იქ და დაფიქრდეს თავის საქციელზე.- მკაცრად მიუგო და წავიდა.