შემთხვევითობა 1ნაწილი

პირველი რაც მინდოდა სახლში მისვლა და მოწესრიგება იყო, მივედი დავყარე ყველაფერი შხაპი მივიღე და დასაძინებლად მოვემზადე,ჩემი ბალიში დავინახე იქვე რო მედო და გიგა გამახსენდა, უნებურად ჩამეცინა ის ფოტო გავხსენი და დავაკვირდი

ადამიანი-ხატება ღვთისა

ღვთის ნებაა, ყველაზე სრული და მართებული კანონი თუ დადგინდება და ვერავინ ეტყვის შემოქმედს, თუ რატომ შექმენი ამგვარიო, რადგან მექოთნესაც კი შეუძლია თავისი მოზელილი თიხით სხვადასხვა ღირსების ჭურჭელი შექმნას,

ცხელი შოკოლადი. (თავი 1)

-მე და შენ ერთად ცხელ შოკოლადს დავლევთ, მაგრამ დღეს არა.-სერიოზული სახით შემომხედა და სკამიდან წამოდგა. წასვლას აპირებდა, მაგრამ თითქოს რაღაც გაახსენდაო ისევ შემოტრიალდა. - გიხდება ღიმილი. - ოდნავ გაიღიმა და მიტრიალდა.

ჩვენ ავირჩიეთ ერთხელ ბარაბა

ჩვენ ავირჩიეთ ერთხელ ბარაბა და იმის მერე ვაწყდებით ნაღმებს...სიჩუმე ხეთქავს ყურის ბარაბანს,მცდარი ვნებებით ვიგუდავ ნაღველს.ტონით მონურით, მონოტონურით,მე მასწავლიდნენ-რა შემერგება...ვუსმენდი, ვთმობდი,

ჩვენს სახლში ფერადი პეპლები ცხოვრობენ

ასე იყო პირველის პეპლის გამოჩენამდე, რომელიც სადანღაც მოფრინდა .. წითლად კაშკაშებდა... გაოცებულები ვუყურებდით შავ სიცარიელეში წითლად მოელვარე ნამცეცა პეპელას. მერე ყველა ემოცია ერთად მოვიდა. ჯერ შეგვეშინდა,ძალიან შეგვეშინდა

ერთადერთი? (VI თავი )

სანდრო ანნას გაყვა. წამში მიხვდა რომ გაბრიელის ბრალი იქნებოდა. პირველად არ ხედავდა ამ გოგოს ასეთ მდგომარეობაში. ვერაფერს შველოდა. როგორ არ ეცადა მაგრამ ვერაფერს გახდა. ჯერ გიგამ გაუმწარა სკოლის პიერიოდი,ახლა გაბრიელმა უნდა ჩაანაცვლოს? გასვიანთან

ქართველი კაცის აწმყო და მომავალი

ციოდა. ზამთრის სუსხიანი დღე იდგა. საათმა ოთხს ჩამოკრა. თბილისის ერთერთ გარეუბან მუხაიანში, სიჩუმე ჩამოწოლილიყო. ერთერთი კორპუსის წინ, სიჩუმეს იქვე წყაროსთან მდგარ მაგიდასთან, კარტის მოთამაშეები არღვევდნენ, რომლებიც ალკოჰოლისგან შეზარხოშებულები

განგსტერების სამოთხე (35)

-გიორგი სრული მობილიზაცია მთელს რიგებში,მათე დანტე და ენზო იპოვნე..და დაელოდეთ შემდეგ ბრძანებებს!-დემეტრე კაბინეტითად გამოვარდა კარებში სალომე შეეფეთა,რომელიც შეშინებული უყურებდა,მაგრამ ჩვეულებრივად მოქცევა გადაწყვიტა.-საყვარელო! ვიცი პატარძლის

სულის ადამიანი

-ვიცი რატომაც თქვი მაშინ ეგ და ამის გამო, ყველანაირად ვცდილობ გაპატიო. არ დამავიწყდება არასდროს მაგრამ ვიცი, გადავლახავ. შემდეგში, როცა შენს სულს ძალიან გაუჭირდება მეუხეშე, მლანძღე, ჩემზე გადაიტანე შენი ტკივილები მაგრამ არა იმ გზით და იმ სიტყვებით.

სითამამე თუ მოქმედება? (მეათე თავი)

დილით როცა ავდექი, საათს დავხედე უკვე 12 საათი იყო არადა ადრე ვაპირებდით წასვლას, ოთახი მოვათვალიერე და ჩემი ჩემოდნების გარდა ყველასი წაღებული იყო, გამიკვირდა, ჩავიცვი, ქვემოთ ჩავედი და არავინ დამხვდა, გარეთ გავედი და მხოლოდ