ვერ დაივიწყებ

სახლში ვარ ჩემი საყვარელი სიმღერა ,,Eternal love and youth" დინამიკებში ბოლო ხმაზე მაქვს ჩართული და ჩემთვის ვყვები ტექსტს, ვღიღინებ, ზენიტში ვარ , მთლიანად მიპყრობს ეს სიმღერა და სადღაც შორეულ წარსულში მაბრუნებს

სხვა რა გზაა?! (სრულად)

-მარადიული სულის სულთან კავშირი და, მათი თანახვედრაა ,თათო.. თანაზიარი გულით, თანასწორი გონებით და, ერთიანი-ხორცით.. სულამდე დადის მარადისობის ყველა კანონი და არა, იმ გრძნობაზე, ერთ სიტყვას რომ შეუძლია გააფერმკრთალოს და, დაამსხვრიოს ძვირფასი

ჩემი ბრალია (9)

მოდი ჩემთან! დამშვიდდი აქ ვარ ! ძლიერად , რაც შეიძლებოდა ძლიერად ხვევდა მკლავებს -ნუ გეშინია აქ ვარ ! -ბინძური ვარ იოანე! ბინძური ვარ .. ბინძური ტირილით იმეორებდა ერთიდაიგივეს გოგონა -ანა გაჩუმდი!

ბედისწერის ძალა (12)

_ ახლა არ ღირს ძალიან არის გაბრაზებული.. - გთხოვ, მე ის აუცილებლად უნდა ვნახო. – კარგი, მისამართს მოგწერ და იმ მისამართზე მოდი. – კარგი.

დუდუ მერლანი //11//

-არ მაკოცო.-მხოლოდ რამდენიმე სანტიმეტრი აშორებდა მისი ტუჩებისგან. -არც ვაპირებ,იქამდე სანამ თავად არ მთხოვ.-ლოყაზე ცხელი ტუჩები მიაკრო და მოშორდა,რომ სუნთქვის საშუალება ჰქონოდა.

სახლი მთაში ( თავი 8)

- "ვნახოთ სადამდე გაუძლებ ქალაქის ბიჭუნავ" - ფიქრობდა მარიამი და შინაგანად ემზადებოდა რა ფასს ეტყოდა წილის გამოსასყიდად ანდრეა. მან ხომ არაფერი იცოდა შეთანხმების შესახებ, რომელიც სამოთახიანი, ახლად გარემონტებული ბინით აძვირებდა სახლის ნახევარს.

მარტო' სული 8 თავი

-კითხვაზე არ მიპასუხებ?- ტუჩის კუთხეში ღიმილი შეეპარა ანდრიას -რა გინდათ ჩემგან? თავს რატომ არ მანებებთ?-უეცრად ყწობრიდნა გამოვიდა გაღიზიანებული გოგონა და გაბედულად გაუსწორა მზერა თვალებანთებულ ბიჭს

სახლი მთაში (თავი 7)

- გააჩერე! - მოულოდნელად იყვირა გოგონამ და ყვირილით დაბნეულმა ბიჭმაც სწრაფად დაამუხრუჭა. მარიამმა ელვის სისწრაფით შეიხსნა ღვედი, მანქანიდან გადახტა და ტყის მიმართულებით გაიქცა. ანდრეა რამდენიმე წამს გაშეშდა, ვერ მიხვდა რას აკეთებდა მარიამი, მერე

ჩემი ბრალია (8)

მუცლის ღრუში ფიქსირდება ერთი სანაყოფე პარკი”” ასისტენს კარნახობდა რადიოლოგი ,ანას კი აღარაფერი ესმოდა ნუთუ შეიძლებოდა ორსულად ყოფილიყო?

დრო

თვალები გავახილე ჩემს ოთახში ვიყავი, თავი საშინლად მტკიოდა, წამოდგომა ვცადე მაგრამ გვერდის საშინელმა ტკივილმა საწოლზე მიმაბრუნა.