არჩევანი (15)

-ვერ ჩამომართმევს სასამართლო ბავშვი სანამ სრულწლოვანი არ გახდება, დედასთან იზრდება. – მაშინ ისიც უნდა იცოდე, შენ დაარღვიე კანონი, როდესაც ამდენი წელი მიმალავდი და მერეც არ მითხარი, შემიძლია ამ კუხით გიჩივლო.

ამბობენ

ამბობენ გამოიდარებს სიტყვას ჩაგიქსოვს ხელადა მაგრამ გრძნობას რა დააოკებს! მითხარ თუ შეძლებ მდუმარემ.

წარსულის კვალდაკვალ (თავი პირველი)

ამჯერად თავად წამოდგა ბურდული და ნახევრად შეხსნილი თეთრი საროჩკა რომლის შიგნითაც თეთრი მაისური ეცვა, ქარმა ჰაერში აუფრიალა. მანძილი კიდევ უფრო შემცირდა მათ შორის და ჰაერში უმისამართოდ გასტყორცნილი ქიმია ყველაფერს წვავდა.

შანსი მომეცი თავი 2

-კარგად ხარ? – წამში დაფარა მანძილი კიტამ. მომიახლოვდა, თუ არა, ვიგრძენი მისი ხელები მხრებზე. -გადი. გაიწიე, გთხოვ. – ხელი ვკარი უხეშად და მოვიშორე. ვერ ვიტანდი, როცა ვინმე მეხებოდა. -ბოდიში. ზედმეტი ვილაპარაკე. – დამაჩერდა ზემოდან. – გამაყუჩებელი

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 7

მათი ხელების სხეულიდან მოცილებას ეცადა. – ლევანს უთხარ... – სიტყვის თქმა არ დაამთავრებინეს ისე ააფარეს ცხვირზე ნაჭრის ნაგლეჯი, აიტაცა ერთმა ხელში და ძალით ჩატენა მანქანაში. -რას აკეთებთ?! გაუშვით, ნაბიჭვრებო!

მშვიდი ტალღა (ნაწილი 6)

გიტოვებ… თათა წამოდგა ,მის თვაკებში უცნაური მზერა სასიკეთოდ არ ენიშნა ნოას ,უკან დაიხია ინსტოქტურად ,გოგო მიუახლოვდა ფეხია წვერებზე აიწია და ტუჩებზე მომთხოვნად… ძლიერად აკოცა

რა სურთ კაცებს?!

ჩემი ისტორია დაიწყო ძალიან ცუდად და გაგრძელდა ასევე ცუდად. 17 წლის ასაკში წვეულმა პირველმა სიყვარულმა იმხელა დაღი დაადო ამ გავლილ წლებს, რომ უკვე მჯერა-ესაა ჩემი ბედისწერა.

მწვანე ლაქა ( თავი 14 )

- რა მოხდა? - ვარსკვლავები იმისთვისაა რომ უყურო და არა დაითვალო. მითხრა ვაჟამ და სიყვარულით გამიღიმა. მისი მწვანეები ვარსკვლავებზე უფლო ლამაზად ანათებდნენ. - ვფიქრობ შენი თვალების ყურება უფრო ლამაზია. ვიდრე ვარსკვლავების. გაიღიმა.

მწვანე ლაქა ( თავი 13 )

საშინელი თავის ტკივილით გამოვიღვიძე. გონების მოკრეფას და იმის გააზრებას ვცდილობ თუ რა დამემართა, ბოლოს რაც მახსოვს ვაჟასკენ ნასროლი შუშის საყვავილე იყო. მესმის ხმადაბალი საუბრის ხმა ნელ- ნელა ვცდილობ გავერკვიო რას საუბრობენ, ჩემი მშობლების და

ბრძოლა თივის წესებით (დასასრული)

კვლავ გაისმა ზარის ხმა და მეორე რაუნდიც დაიწყო, მე ისევ ხელებ აფარებული ვცდილობ მივუახლოვდე მას, ის კი მარცხენა ხელს, მაბჯენს შუბლზე რომ დისტანცია დაიცვას,