ბრძოლა თივის წესებით (თავი პირველი)

ღმერთო რა სიცხეა, ჰაერი საერთოდ არ შეიჰრძნობა, მე კი ვზივარ სკამზე და გოგა ხელზე ბინტს მახვევევს,.. ისეთი სივიწროვეა ამ ერთ პატარა ოთახში რომ მებრძოლები ერთმანეთში ვიზილებით.

ტალავერების ხელებს (სრულად)

მეტი, ვინ ან რამ, რაღა უნდა დამმართოს? მარტოობაზე უარესად, ნეტავ, რომელი სასმელი დამათრობს?

მწვანე ლაქა (თავი 6 )

ვაწყობდი მზაკვრულ გეგმას, და არ ვფიქრობდი შედეგებზე, შედეგებზე რომელიც ჩემს საყვარელ ადამიანს გულს მოუკლავდა და მისი მკვლელი მე ვიქნებოდი. არც ის ვიცოდი რომ შურისძიებისთვის დამდგარი გზის დასასრული ჩემი „ საფლავის „ ადგილი იყო.

არჩევანი(10)

-ბატონო,მოსმართლევ, ვფიქრობ ამით ყველაფერი გარკვეულია, ჩემს კლიენტს ცილი დასწამეს და იგი ამ მკვლელობასთან არავითარ კავშირში არ არის.- ნიშნის მოგებით წამოიძახა. აშკარად კმაყოფილი იყო, რადგან როგორც იქნა სიმართლე

საყვარელი ვენდი ( სრულად )

- ყოველი დღე არ ყოფილა უღრუბლო და მზიანი მაგრამ როცა ღამდებოდა... როცა ღამდებოდა მათი პატარა საძინებელი ოთახი ისევ ისე ივსებოდა ჯადოსნობით როგორც იმ დროს პიტერი რომ ვენდის საძინებელში ძვრებოდა ხოლმე უჩუმრად...

ისევ ჩემი იქნები (დასასრული)

ისე დამათენდა რომ თვალი მხოლოდ ორი საათით მოვხუჭე, დილით რიჟრაჟზე გამეღვიძა და სწრაფად წამოვდექი საწოლიდან, პერანგი და შარვალი სულ დამკუჭებია რადგან ასევე ჩამძინებია.

ოშინი(ამბავი 1)

რომ შემეძლოს მეორედ ცხოვრება, არ ვისურვებდი ამ გაჭირვებას. მე არავის არ ვადანაშაულებ, მე არ მშურს მდიდრების, უბრალოდ არ მინდა რომ ესეთი ცხოვრება მქონოდა.

ნეიტრალიზატორები(თავი მესამე)

ლაბორატორიის აფეთქების ქაოტური შედეგის შემდეგ,ქალაქის ნახევარი ინფექციამ მოიცვა,დაზარალებულები გახდნენ თავიანთი ყოფილი "მე"-ს ჩრდილოვანი ქერქები,მოძალადეები და მტაცებლები. მათთან კონტაქტის შედეგად გარდაუვალი იყო დაინფიცირება.

ბოლო წვეთები

როდესაც ცხოვრება წაგაქცევს, წიხლს დაგაჭერს და ბოლომდე გაგწირავს, შენში იმედი, როგორც ნისლი, ნელ-ნელა გაქრება

მაინც ჩემი იქნები (თავი მეათე)

სევიო თავს არიდებს ჩემთან შეხვედრას და ეს ძალზედ ფამაღიზიანებელია. სახლიდან თითქმის აღარ გამოდის და იძულებული ვარ თავად ვეახლო.