გერგეთისკენ მიმავალნი 2 (თავი 15)

- ჩემს ადგილზე როგორ მოიქცეოდი? - არ ვიცი... - კითხვას თავი აარიდა ზვიადმა. - მშვენივრად იცი... დარჩებოდი და გვერდიდან არ მომშორდებოდი. მაშ მე რატომ მთხოვ წასვლას?

ნენე(22)

-მე ასე არ ვფიქრობ. -არა, შენ საერთოდ არ ფიქრობ. მგონია, რომ 16 წლის თინეიჯერის ტვინი გაქვს და ცოტა ძაან მოგწონს ეს ცუდი ბიჭის ცოლობა, მაფია, ჟიზნ ვარამ და ქურდული სამყარო. -ნენე, რანაირად მელაპარაკები-ნერვულად გაეცინა-ხო გაქ მშვიდობა.

მე

დავიშალე, ნაწილებად დავიშალე, რომელებიც ჩემს ირგვლივ მიმოიფანტნე.ვერ ვკრებ, ძალა არ მყოფნის.

მდევარი (სრულად)

მაისის დასასრულს თბილისი განსაკუთრებულად მომნუსხველია. ამინდი სასიამოვნო ექვილიბრიუმში დგება ადამიანების განწყობასთან, თითქოს ყველა და ყველაფერი ერთმანეთს აბალანსებს, გარეთ სასიამოვნოდ თბილა, ხეები ყვავილობენ და ისე აფრქვევენ ტკბილ და სასიამოვნო

მეგზური 9.

- მარიამ მიქაუტაძესთან ვარ, სად არის? ან როგორაა? - დამშვიდდით ბატონო 2 წუთი მომეცით.. - გოგონამ კომპიუტერში ამოძებნა მონაცემები - 2 სართულზეა საოპერაციოში დერეფნის ბოლოს, სხვას ვერაფერს გეტყვით ჯერჯერობით - სწრაფად ავიდა მეორე სართულზე და

ვარდისფერი ქალბატონი (pink lady 2)

-საბა რას აკეთებ? -ლაივში ვარ ჩემს ფოლოვერებს ამ კაფის შესახებ ვუყვები, -გვაპიარებს-ერთვება ნინო და იცინის -სულ კარგ რაღაცეებს ვიძახი -მე გავაფრთხილე -ერთვება ნინო რაზეც ყველას გვეცინება.

ჩაკეტილი სოვრცე 14 თავი

-ნინი შენ ფიქრობ რომ სიყვარულს არ იმსახურებ-მკაცრი ტონით მითხრა- რადგან სილამაზის სტანდარტების ვერ აკმაყოფილებ!-გაეღიმა-არადა ვიღაცას შეიძლება შენი ღიმილი, აციმციმებული თვალები, თბილი მზერა ან უბრალოდ მოკრძალებული გამოხედვა შეუყვარდეს

სასიამოვნოდ მწარე {3}

გაუაზრებლად მიადგა ტყის სახლს. მანქანა ნელა შეიყვანა ეზოში. კართან დარგულ მინიატურულ ხესთან მივიდა და ქვებს შორის გასაღების ძებნა დაიწყო. აქ მხოლოდ იმ შემთხვევაში მოდიოდა, როდესაც მარტო სურდა ყოფნა.

მირკანი

და გაზაფხულიც ჩუმად მოგვპარვია , დღეს მარტია,თბილად სუსხიანი, ჰაერში სურნელები მიმოფანტულან და ჩუმად მონარნარე ცრემლებს აჰყოლიან,

შენი ფანჯრიდან II

-ერთ სიტყვასაც არ მეტყვი მაო? -უნდა გითხრა? -არა? -რა ვიცი. არ გაიპარო აქედანაც.-უთხრა და ირონიულად გაიღიმა.