შემთხვევითი შეხვედრა (თავი მეშვიდე და თავი მერევე)

ტელეფონი მაგიდაზე დადო. ხმა აღარ ესმოდა, მაგრამ სიტყვები მაინც ჩაესმოდა - „სახლში ვართ“. ეს სიტყვები, ნელა და მტკივნეულად ხვდებოდა გულში. ფანჯრიდან ღამე მოჩანდა - ბნელ, უძრავ ჰაერში საავადმყოფოს შუქები ირეკლებოდა, ისევე როგორც მისი ფიქრები. ნელა

თეთნულდს გასძახე 2. წყლით არ განიბანება

მთელმა სოფელმა იცოდა რომ მალხაზ ხერგიანის ძმა მოკლეს. ამბავი მთებში სწრაფად ვრცელდება, თითქოს ქარმა თვითონ მოიტანა და ახლა ყველა ელოდა, რას იტყოდა მალხაზი, რომლის სიტყვა აქ ყოველთვის ბოლო იყო. მის სიტყვას მსაჯულივით უსმენდნენ. სახლიდან გამოსული

NEVER US 9

დათა... ლიკა...კახა.. მსხვრევა.. Რა ხდება? Რას ნიშნავს ეს... სანდრო... გასვლა მინდოდა. გამბედაობა არ მეყო. არ შემეძლო მენახა . ახლა არა.. ასეთი რამის შემსწრე, არა.. კარების ჯახუნი, ტირილი... წავიდა... ერთ ადგილს მივშტერებოდი, სანამ ტელეფონის

სულის აჩრდილი

რეალობა იმაზე მძიმე აღმოჩნდა,ვიდრე ფიქრობდნენ. თვალებში წნევა აწვებოდა, სუნთქვაც გაუძნელდა. იცოდა მამიდა "უმიზეზოდ" არ წასულა ამიერიდან,თუმცა სიმართლის გააზრება უდიდეს ტკივის ანიჭებდა. კონცენტრირების დაქვეითება და დევიანის "გაქრობაც" ექვივალენტური

ევა //სრულად//

მაშინ,როდესაც არ ველოდი განთიადის ამობრწყინებას სულში ქარიშხალივით შემოიჭრა კაცი,სახელად უტა დადვანი და ჩემი,ევა ლაშხის გული შუაზე გააპო.კაცი,რომელსაც არ სჯერა სიყვარულის,მაგრამ აქვს ის ხედვა,რომელიც მე წლებია არ მქონია,კაცი,რომელიც სილამაზეს

კესანები (თავი მერვე)

-რა აქვს ისეთი, რომ ვერ ივიწყებ, ვერ კლავ შენში იმ ქალს, რატომ მტანჯავ მის გამო?-ცრემლები ჩასდგომოდა თვალებში. -ჩშშ-შუბლი შუბლზე მიადო, თვალები მიელულა კაცს, საოცრად მოუნდა ახლა ამ ბაგეების კვლავ დაგემოვნება ასე მიმზიდველად, რომ გამოიყურებოდნენ.

თეთნულდს გასძახე

შებინდდებოდა თუ არა მწვერვალ თეთნულდიდან ცეცხლის სახით კოშკში მფარველი ანგელოზი შემოდიოდა, კოშკში მყოფნი ლოცვას იწყებდნენ. ანგელოზი კოშკში მცხოვრებს მანამ მფარველობდა, სანამ ამ კოშკიდან სხვა გვარის კაცი არ მოკლეს.

შე'მიყვარდი (14)

_ვიცეკვოთ ? _ პასუხზე ფიქრობდა დუდასთვის რომ უნდა მიეწერა,მაგრამ გაგზავნა ვერ მოახერხა . ალასანიას გაჰყვა მოცეკვავე წყვილებს შორის და სიმღერასაც თითქოს მათთვის მღეროდა

NEVER US 8

- Ჩვენს სიმშვიდეს და ბედნიერებას გაუმარეჯოს.- დაამატა გვანცამ. - Რა გაცინებს ლიკ, რა ვთქვი ასეთი.- ლიკას სიცილით გაკვირვებულმა გვანცამ კითხა. - Რაღაც გამახსენდა შეიძლება ვთქვა ? ფეხზე წამოდგა, მისი მზერა სანდროზე გაჩერდა. Ჭიქა ღვინით შეივსო ხმა

მშვიდი დუღილი (სრულად)

-დუღილის სეზონზე გადავიხადოთ ქორწილი.-ეღიმება ვაჩეს და საფეთქელზე კოცნის ქალს. -რისი დუღილის?-ნიკოს ეცინება და ელიზაბეტს კოცნის ხელზე. -ღვინის, იდიოტო.-თორნიკე ვეღარ ითმენს და ოდნავ ურტყავს მხარზე მეგობარს.