ამანთე (სრულად)

როცა რუ დავითანხმე ჩემთან, მთაში ახალ შეძენილ საოჯახო სასტუმროში, ჩამოსულიყო. თითქოს მხრებიდან უზარმაზარი ტვირთი მომშორდა. და არც მინანია. ის ბოლო ზაფხული ყველას გონებაში დარჩა, როგორც ყველაზე არანორმალური, ყველაზე გიჟური და ყველაზე სევდიანი რამ.

შე'მიყვარდი (2)

_ეგ მეტყველებს იმაზე თუ რა კატეგორია ხალხს მოსწონხარ ... ბაგა_ბაღი. კიდევ კარგადაა გოგა _ანუ რას ამბობ რომ ისეთი შვილი ვარ ცუდად უნდა იყოს? _იმედია ჩვენც კონფლიქტის ამ დონემდე არ მივალთ

ჯაიპურში შევხვდებით! (მეოთხე თავი)

რა ხდება? რის პოვნას ცდილობ? - „სიამის ტყუპის“ — მაინტერესებს, მეორე თავს სად მალავ. - ჩემს „აგდებას“ სჯობს, ხელები ძლიერად მომკიდო. არ გადავარდე! - სკუტერს ვძრავ და მივქრივარ. - იაჰუუუუუუ! რა მაგარია! - ანეტა ბოლო ხმაზე ყიჟინებს

ორივემ შეცდომა დავუშვით (სრულად)

თვალებ დაწითლებული, ნამტირალევი იჯდა ოთახის კუთხეში. ჰაერი მძიმე იყო, თითქოს წარსულის მოგონებებით გაჯერებული, რომლებიც შიგნიდან ჭამდა. მთელი სამი წლის განვლილ მომენტებზე ფიქრობდა – იმედგაცრუება, ტკივილი და გაურკვევლობა ერთმანეთში იხლართებოდა.

დაკარგული ოცნების სევდა

"აღარც საკურას მეწამული ფურცლები და აღარც წარსულის მელოდია".

ვინმე სხვა (თავი 7)

დრო, დროს ისე სწრაფად უსწრებს რომ თვალის დახამხამებასაცი კი ვერ ვასწრებ. ამასობაში მე და ლუკა, ასე ხუმრობ, ხუმრობით შეყვარებულები გავხდით.

„დროის მოლოდინი“

მარენა — დამოუკიდებელი და თავდაჯერებული გოგონაა, რომელსაც არასდროს სჯეროდა ნამდვილი სიყვარულის. ერთ დღეს, შემთხვევით ხვდება

შე'მიყვარდი

"თავის ტკივილი შეიძლება მთელი დღე გაგრძელდეს. გამაყუჩებელი აუცილებლად დალიე და წვნიანი ჭამე . შეხვედრამდე ჩემო ექიმო ,სოფია "

დევნა (სრულად)

არხეინად შეაბიჯა სამინისტროს შენობაში. იშვიათად სტუმრობდა ყველაზე საძულველ ადგილს, მაგრამ მაინც ცნობდნენ სახეზე თანამშრომლები. დიდად არავის უყვარდა მისი იქ ხილვა, მით უმეტეს მაშინ, როცა თავისი უშველებელი ძაღლიც მოჰყავდა. ხშირად ისმოდა მისი წყალობით

ჯაიპურში შევხვდებით! (მესამე თავი)

პროფესიად დოკუმენტალისტიკა რომ ავირჩიე, არავის გავუფრთხილებივარ, შენი „დოკუმენტალისტობა“ ქორწილების, ნიშნობების, ნათლობებისა და დაბადების დღეების გადაღებით შემოიფარგლებაო. სწორად გამიგეთ, სხვისი ბედნიერების თანამონაწილეობა და აღბეჭდვა, მართლაც,