წარსული წარსულში II (თავი IX)

იმ ღამით თუშეთში რომ გაეხა ზუსტად ის მოდელი იყო . "გააქრე მოგონება " _ეწერა ბარათზე. მატილდას ყველა გრძნობა გაუქრა და დარჩა მხოლოდ ილდანი

Haunting Adeline თავი 11-12

არა, ფარდები კი არა — ის, რაც მათ შორის ჩანს. მეორედ ამ ღამით, გული ყელში მებჯინება და ხმის ამოღების უნარს მიკარგავს. ანჯრის მიღმა კაცის სილუეტია. პირდაპირ მე მიყურებს.ვტელეფონი რეკავს. ეკრანზე ახალი შეტყობინებაა: ჩემი ვარდები არ მოგეწონა?

კომენტარის გარეშე (თავი 12) – დასასრული

_შენ ალექსანდრე დარჩია ხარ._თითები ფრთხილად აასრიალა მის თმებში._მთავრობის სპიკერი, პროფესიონალი მანიპულატორი. კაცი, რომელიც უძრავად დგას, სანამ სხვა ადამიანების სამყარო იწვის, რადგან დიდი სურათი უფრო მნიშვნელოვანია, ვიდრე ინდივიდუალური მსხვერპლი.

სადგური 6 ( მეხუთე თავი)

ვიდექი და დაჟანგულ კარს გაოცებული ვათვალიერებდი. ამის გარდა ალბათ ყველაფერს ველოდი. რა უნდოდა მას შუაგულ ტყეში? ან რას ნიშნავდა სადგური ნომერი ექვსი?

Haunting Adeline თავი 9-10

სუნთქვას ვიკავებ, რომ არ გავბედო ხმის ამოღება — იქნებ ისევ გავიგონო ხმა. ყველაფერი გაჩუმდა. ზედმეტად.ზეწარს გიჟივით ვეკვრები, გული ყელში მაქვს ამოსული.ვიღაცაა კართან. მაგრამ როგორ? როგორ, ჯანდაბა, გადმოიჭრა სიგნალიზაციაზე? კიდევ ერთი ჭრაჭუნი. და

კომუნისტი

დამეწყრილი სოფელი გავიარეთ და ვიწრო ხეობით მთებს შორის გავედით. თორღვა რომ არა ნამდვილად ვერ ვიფიქრებდი მსგავს ადგილას გავლა თუ შეიძლებოდა. ხშირი ხეებით შექმნილ ტალავრიდან და ტრიალ მინდორზე გავედით. მეწყრით დაფარული სოფლის შემდეგ ეს ადგილი ნამდვილ

წარსული წარსულში II (თავი VIII)

მატილდა დაიტოვა ბოლოსთვის მოხუცმა. ხელი ჩაკიდა და მავედრებელი მზერა გაუსწორა _ბედს ვერ დაემალები და ნუ შეებრძოლები იმას ვისაც ბედისწერა გამოგიგზავნის

კომენტარის გარეშე (თავი 11)

_უხილავობის არსი ისაა, რომ...ორივე მიმართულებით მუშაობს. ვერ გხედავენ ის ადამიანები, რომელთაც ებრძვი, მაგრამ ისინიც ვერ დაინახავენ შენს გვერდით დგომას, ვისაც იცავ. _ვიცი, აპლოდისმენტებისთვის არ ვაკეთებ...ახლა გაქვს მთელი ისტორია. გამოიყენე, როგორც

სულ მე’ფერები (|ნაწილი)

დროის შეგრძნება მქონდა დაკარგული ავტობუსიდან რომ ჩამოვედი ნახევრად მძინარე და სახლისკენ დავიძარი.თავს იმდენად დაღლილად ვგრძნობდი არაფრის ძალა აღარ მქონდა,როგორც ყოველთვის

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 10)

-გააეეთრიეეე!!!! კიდევ ერთი ძლიერი დარწყმისგან კაცის მკლავმა შეაკავა მჭიდროდ მოკუმული მუჭი, ქალი მისკენ მიიზიდა და ისე ძლიერად ჩააფრინდა მის ტუჩებს, ქალის გაწეულმა წინააღმდეგობამ ვეღარაფერი დააკლო, პირიქით თითქოს გაიტყუა კიდეც ქალის სხეული