ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 4

*** მე თუ ვერ, იმედია ჩემი ხმა მოგწვდება და გაგაღიმებს. თუ არ შემომხედავ, უბრალოდ მომისმინე. მალე გაგივლის... ***

თათია მუსაშვილს

მე შემიყვარდი და მეყვარები ჩემი სიცოცხლის ბოლო წამამდე

შეპყრობილი (თავი მეექვსე)

სამივენი მამუკას კაბინეტში ვზივართ, ხმას ვერ ვიღებთ და ვუსმენთ მის ლანძღვა შენიშვნებს მდუმარედ, უკვე მესამე კვირაა უშედეგოდ ვმოქმედებთ და ცხადია ეს ყველასათვის გამაღიზიანებელი ფაქტორია ვინც ამ საქმეში ვართ ჩაბმული.

რაც არავის ახსოვს

ყველაფერი კარგი სხვისთვისაა. მზეც, წვიმაც, სიმშვიდეც. ნათელი კუთხე მუდამ სხვას ხვდება, სხვას უმღერის წვიმა, ქარიც სხვის ფარდებს ეთამაშება.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 3

ყვავილების მაღაზიისკენ მიმართული თვალები. ერთ დროს უგრძნობი მზერა ახლა მოუსვენრად ეძებდა უცნობის სილუეტს. *** ამაზრზენი ვარ. ქმრიან ქალზე ვოცნებობ.

შეპყრობილი (თავი მეხუთე)

Put Your head On My Shoulder…...... როგორ მიყვარს რეტრო მუსიკა, ჩემს სახლში მუდამ ფონად ისმის ხმა მაღალი ხმით..

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 2

ორსულობა არ ყოფილა დაგეგმილი. ყველამ იცოდა რამხელა რისკთან იყო დაკავშირებული ბავშვის გაჩენა. და მაინც...საკუთარი სურვილით შობა სიცოცხლე... მისი გადაწყვეტილება იყო...მაშინ რატომ?

თათია მუსაშვილს

წარსულის ნისლში მოგონებებმა კვლავ განმიახლეს გულის იარა

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 1

თუ დიდ დროს გაატარებ სიცარიელეში, ერთხელაც გშთანთქავს და აღარ გაგიშვებს...ხოლო მაშინ, როცა გაღწევა მოგინდება და კითხვებზე პასუხის ძებნას დაიწყებ, ვერაფერს იპოვი. სიცარიელეს პასუხი არ ექნება...

კალმის აჯანყება

„იცოდი, რომ ასე მოხდებოდა?“ — იკითხა მარგომ. იგომ უპასუხა: „ვიცი, რომ ყველაფერი, რასაც იწყებ, თავისას ითხოვს. წერას სურს სიჩუმე. ხსნას — ტყვეობა. თავისუფლებას კი მსხვერპლი.“ „ჩაი აქ ყოველთვის თბილია,“ — გაიფიქრა იგომ. „ის ისევეა დაკავშირებული