Haunting Adeline თავი 9-10

სუნთქვას ვიკავებ, რომ არ გავბედო ხმის ამოღება — იქნებ ისევ გავიგონო ხმა. ყველაფერი გაჩუმდა. ზედმეტად.ზეწარს გიჟივით ვეკვრები, გული ყელში მაქვს ამოსული.ვიღაცაა კართან. მაგრამ როგორ? როგორ, ჯანდაბა, გადმოიჭრა სიგნალიზაციაზე? კიდევ ერთი ჭრაჭუნი. და

კომუნისტი

დამეწყრილი სოფელი გავიარეთ და ვიწრო ხეობით მთებს შორის გავედით. თორღვა რომ არა ნამდვილად ვერ ვიფიქრებდი მსგავს ადგილას გავლა თუ შეიძლებოდა. ხშირი ხეებით შექმნილ ტალავრიდან და ტრიალ მინდორზე გავედით. მეწყრით დაფარული სოფლის შემდეგ ეს ადგილი ნამდვილ

წარსული წარსულში II (თავი VIII)

მატილდა დაიტოვა ბოლოსთვის მოხუცმა. ხელი ჩაკიდა და მავედრებელი მზერა გაუსწორა _ბედს ვერ დაემალები და ნუ შეებრძოლები იმას ვისაც ბედისწერა გამოგიგზავნის

კომენტარის გარეშე (თავი 11)

_უხილავობის არსი ისაა, რომ...ორივე მიმართულებით მუშაობს. ვერ გხედავენ ის ადამიანები, რომელთაც ებრძვი, მაგრამ ისინიც ვერ დაინახავენ შენს გვერდით დგომას, ვისაც იცავ. _ვიცი, აპლოდისმენტებისთვის არ ვაკეთებ...ახლა გაქვს მთელი ისტორია. გამოიყენე, როგორც

სულ მე’ფერები (|ნაწილი)

დროის შეგრძნება მქონდა დაკარგული ავტობუსიდან რომ ჩამოვედი ნახევრად მძინარე და სახლისკენ დავიძარი.თავს იმდენად დაღლილად ვგრძნობდი არაფრის ძალა აღარ მქონდა,როგორც ყოველთვის

ტყუილებს მიღმა (ნაწილი 10)

-გააეეთრიეეე!!!! კიდევ ერთი ძლიერი დარწყმისგან კაცის მკლავმა შეაკავა მჭიდროდ მოკუმული მუჭი, ქალი მისკენ მიიზიდა და ისე ძლიერად ჩააფრინდა მის ტუჩებს, ქალის გაწეულმა წინააღმდეგობამ ვეღარაფერი დააკლო, პირიქით თითქოს გაიტყუა კიდეც ქალის სხეული

Haunting Adeline თავი 8 18+

მკერდი ჩემს მკერდს მიაჭირა. მკლავი წელზე შემომხვია და მთელი ჩემი სინაზე მის კუნთებს მიეწება. მომწონს, როგორც მეხება. თითქოს კლდეზე მდგარი ცეცხლის ალში ჩავვარდნილი. მის თვალებში ჩავიძირე წამით. მერე თავი დახარა და ნაზი კოცნით დამფარა.ამოვიოხრე.

წარსული წარსულში II (თავი VII)

_ჩემ მიმართ რატომ ხარ კეთილგანწყობილი _სალომეს უყვარხარ და იმიტომ _იქნებ ცდება და მე ვარ ყველაზე ცუდი პერსონაჟი მის ცხოვრებაში _ჯერ არაფერს აშავებ და მეც არაფერს გიშავებ

თბილისის ბაზარი (1 ნაწილი)

ისტორია ოჯახზე, რომელსაც გადარჩენისთვის ბრძოლა ოთხმოცდაათიანი წლების თბილისში უხდება. მათ მდგომარეობას მოახლოებული სამამულო ომის საშიშროებაც ამძაფრებს. მათ წინაშე სასწორზე დევს საკუთარი ბედნიერება და გარშემომყოფი ადამიანების სიცოცხლე.

დოროთე (თავი მესამე)

ვერაფერს მიხვდა რადგან გადაწოლილია თავის დარდში... დაზიანებულ ფეხზე გავხადე და გავუცვალე ფეხსაცმელი. უჰ შვება ვიგრძენი, ახლა სადაც მეტყვიან იქ წავალ ასე არხეინად, თანაც იქნებ იმ მძარცველ ქალბატონს მივაკვლიო გზა.