სიყვარულის ქალაქში (თავი 2)

ხუთ წუთში ჩემს კორპუსთან ვიდექით უკვე,მაგრამ გადასვლას არ ვჩქარობდი.რომც მომენდომებინა ვერ გადავიდოდი,თავისი თითები ისე ჰქონდა ჩემსაში ახლართული.ვუყურებდით ერთმანეთს და დებილებივით გვეღიმებოდა. -მერაბ,ახლა რა იქნება? -ყველაფერი კარგი,ანანიკო.-ყველა

დრო მოვა *1თავი*

ცხოვრება ხანმოკლეა... როცა გვგონია რომ ამ ქვეყანაზე დიდხანს ვიქნებით შეიძლება ეს ფიქრები უეცარმა სიკვდილმა დაანგრიოს... ბევრი საუკეთესო ადამიანი დამიკარგავს ჩემს ცხოვრებაში... თითოეულის სიკვდილმა დამანგრია და მიწასთან გამასწორა... კი ხანდახან

დაცემა და ტრიუმფი თავი II

წლების შემდეგ საქართველოში დაბრუნება იმაზე რთული აღმოჩნდა ვიდრე ეს ნუცას წარმოედგინა. აქ თითქოს ყველაფერი ისე დახვდა,როგორც დატოვა, მაგრამ ახლა თავად იყო სხვა ადამიანი. განცდა, რომ შესაძლოა უდანაშაულო ადამიანის ცხოვრება დაანგრია მოსვენებას არ

არა აქ მნიშვნელობა ვინ არის მთავარია გიყვარს...[თავი 2]

- რა თქვენი საქმეა მე რას ვიზმ , ვინ ხართ ჩემი , დედა ნამდვილად არ ხართ ,ნუ არც მამა ,აბა რა გინდატ, უბრალოდ ძმაკაცის ძმაკაცი ბრძანდებით. შემეშვით გაიგე , ლექტორი ხართ და სხვა არაფერი. - აი ეს ვარ...- და ვნებიანად დამაცხრა ჩემ ალუბლიფერ ტუჩებზე ...

სამოთხის მინდვრები 4 თავი

კიბეები სტვენით ავიარე და კარზე ზარი გაბმით დავრეკე. საკეტის ხმა საამოდ ჩამესმა, საათს დავხედე, ოთხს აკლდა ათი წუთი. ელიზას მოსვლამდე კიდევ ოთხი საათი იყო.

AND THEN,WE MET.(II)

“.. -ისუნთქე! ყველაფერი კარგადაა! შენ აქ ხარ , მეც აქ ვარ, საშიში არაფერია..”

მთვარის ბნელი მხარე (თავი-5)

შენი მოხატული მანქანის ნორმალურ მდგომარეობაში დასაბრუნებლად უამრავი დრო დავკარგე, ჩემი მობილურიდან შეტყობინება გაგზავნე, რის გამოც, ის ქალი ნახევრად შიშველი დამადგა თავზე, წინა ღამით ვადაგასული იოგურტი მაჭამე, დღეს კიდევ საყინულეში გამომკეტე.

არა აქ მნიშვნელობა ვინ არის მთავარია გიყვარს...[თავი 1]

დავდივარ მაისის სუსხიანი ამინდში გარეთ. ნაზი სიო არწევს ხეებს .ხეების ფოთლები კი შრიალს მოყვებიან. თითქოს ერთმანეთს ეუბნებოდა ,, როდის მორჩება ეს სუსხი და სიო , რომ ჩვენს ჩვეულ გარემოს დავუბრუნდეთო''. ცას რომ ავხედოთ შევნიშნავთ ერთ ორ ღრუბელს

დაცემა და ტრიუმფი თავი I

მზიან თბილისს აგვისტოს შუა თვეში მოულოდნელად შავი ღრუბელი გადაეფარა, თითქოს ბუნება ქალაქს თავისებურად აფრთხილებდა. ორი ახალგაზრდა, რომელიც ახლა მთაწმინდაზე სიყვარულით ტკბებოდნენ, ალბათ ვერასდროს წარმოიდგენდნენ, რომ რამოდენიმე საათში განგება მათ

"სიყვარული თვით რაფლეზია"

უკვე, მეორე ბავშვობის ვარსკვლავმა გადაინაცვლა რეალურ ცაზე, დაუჯერებელია, თუმცა ნუთუ ყველამ იქედან გადაწყვიტა მისი თანადგომა. მას უმძიმს, რადგან ეუფლება გრძნობა, თითქოს ბავშვობა ქრება, ჰიპნოზს ჰგავს, რომელიც ბავშობას გავიწყებს.